Σε κοιτάω και δεν μπορώ να καταλάβω ποιος μιλάει με τη δική σου τη φωνή, απ' τα λόγια σου χαράδρες ζωντανεύουν κι εγώ πέφτω και τσακίζομαι εκεί. Σε κοιτάω και δεν μπορώ να καταλάβω αν είσαι η ίδια ή αν είσαι η άλλη δηλαδή, η αγάπη σου στη σούβλα μ' έχει δέσει κι εσύ με σιγοψήνεις σαν αρνί. Είσαι θέατρο σκιών ντάλα μεσημέρι και κρύβεις χίλια μυστικά που κανείς δεν ξέρει, μα όσο κι αν σε αγαπώ, όσο κι αν σ' αγαπάω, ντάλα μεσημέρι στο θέατρο δεν πάω. Σε κοιτάω και δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορεί τόσο πολύ να σ' αγαπάω, εσύ είσαι πειρατής μες τη γαλέρα στο υπόγειο εγώ κουπί τραβάω. Είσαι θέατρο σκιών ντάλα μεσημέρι και κρύβεις χίλια μυστικά που κανείς δεν ξέρει, μα όσο κι αν σε αγαπώ, όσο κι αν σ' αγαπάω, ντάλα μεσημέρι στο θέατρο δεν πάω. Είσαι θέατρο σκιών ντάλα μεσημέρι και κρύβεις χίλια μυστικά που κανείς δεν ξέρει, μα όσο κι αν σε αγαπώ, όσο κι αν σ' αγαπάω, ντάλα μεσημέρι στο θέατρο δεν πάω.