Belki yollar ateş kaplar, kendini yakar
Kapımda yine karanlık var, kim gelip açar?
Belki yollar ateş kaplar (ve yanar)
Kapımda yine karanlıklar var (var, var, var)
Yetiş ömrüm yetişmediyse, yakar bir daha gönül
"İçim bir daha kömür olmaz" diyorsun
Yetiş ömrüm yetişmediyse, yakar bir daha gönül
"İçim bir daha kömür olmaz" diyorsun
(Yetiş ömrüm yetişmediyse, yakar bir daha gönül)
("İçim bir daha kömür olmaz" diyorsun)
(Yetiş ömrüm yetişmediyse, yakar bir daha gönül)
("İçim bir daha kömür olmaz" diyorsun)
Açarım kapımı, yanımda kim var?
Gözleri zindan, zehrine fincan arıyor gibi gezersin
Çiçekleri ezersin, sen kinden betersin
Bir gün yıkılır gönlün, karanlığa dönersin
Yetiş ömrüm yetişmediyse, yakar bir daha gönül
"İçim bir daha kömür olmaz" diyorsun
(Yetiş ömrüm yetişmediyse, yakar bir daha gönül)
("İçim bir daha kömür olmaz" diyorsun)
(Yetiş ömrüm yetişmediyse, yakar bir daha gönül)
("İçim bir daha kömür olmaz" diyorsun)
"Biri seni sormuş" dediler; bu bir yalan dam, dam, dam
Hâlime "Yorgun" dediler, sözleri yanmaz sanmam
Dene dene bitmez, yenilerim gitmez
Ben gidiyorum ama bunu bilmez
Hayalime lazım o artık, bazen abartır yarına sarkıp
Gönül eşit ama ömür yetişmez
Sönüp gidin size kömür yetişmez
Derken güneş batıyor erkenden
Yetiş ömrüm yetişmediyse, yakar bir daha gönül
"İçim bir daha kömür olmaz" diyorsun
Yetiş ömrüm yetişmediyse, yakar bir daha gönül
"İçim bir daha kömür olmaz" diyorsun
(Yetiş ömrüm yetişmediyse, yakar bir daha gönül)
("İçim bir daha kömür olmaz" diyorsun)
(Yetiş ömrüm yetişmediyse, yakar bir daha gönül)
("İçim bir daha kömür olmaz" diyorsun)
Belki yollar ateş kaplar, kendini yakar
Kapımda yine karanlık var, kim gelip açar?
Belki yollar ateş kaplar (ve yanar)
Kapımda yine karanlıklar var