آه، پشت میکروفون واسادم که حرفامو بگم
متولد تیر ماه هفتاد و یکم
من همیشه و همه جا بوده خنده روی لبم
تا نبینه دشمنم دردامو یه وقت
نکردم یه لحظه به مسیرم شک
الان افتخار می کنم به هر چی هستم (آه)
یه عده بدمونو می گن اما پیش رفیقاشون
می گن راستی داشمونه امیر خلوت، آه
اومدم از همیشه هارتر الان
این الکیا نمی تونن شاخ شن برام
تو خراب می کنی فکر مردمو چاقال
من همیشه می کنم برا ساختن تلاش
ندارم هیچ وقت به کسی احتیاج
مهم نی برام می کنن بقیه چیکار
به جا این که دشمنامو بیارم پایین
قوی تر می کنم خودمو با تمرین زیاد، آه
شکر بالا سری سر پام هنوز
تو سخت ترین شرایط هیشکی همرام نبود
تو تنهایی هم برا این که محکم تر شم
خودم نمک پاشیدم روی زخمام هر روز (آه)
تیر می شم میام می رم تو مخت
سربازاتم بیان با وزیرم می رم رو رخت
تا بشم آویز گوشت
تا تو بشنوی صدامو
پشت این میکروفون وایسادمو می گم بدونی که
مثل تیر می شم میام می رم تو مخت
سربازاتم بیان با وزیرم می رم رو رخت
تا بشم آویز گوشت
تا تو بشنوی صدامو
پشت این میکروفون وایسادمو می گم بدونی
آه
نمی شه شانس لازمم
هر جوری بیفتم بازم رو پام حاضرم
تو هیچ وقت نخواه یه جا سد بشی جلوم
چون نمی تونه حریفِ آفتاب شه ابر
با این که پره توی زندگیم خطر
اما می مونم و اَ مسیرم دل نمی کنم، آه
تو حتی اگه کل ژتوناتم بدی بازم
نمی دم بهت چرک نویسمم
همیشه بوده واسم جای کودئین رپ
به فکر آینده بودم اَ پشت نیمکت
آره نداره این بازی دومی برام
همیشه طلا رو می خوام و پی نقره نیستم
تو به دست نمیاری هیچ وقت اعتبار
تا وقتی برا پز دادنه بیشتر شعرات، هه
چهار تا چیز می بینی می لغزه پاهات
نگو که خودتو نمی شناسی جیگر بابا
پای شعرام بودم وقتی تو می خوابیدی شبا
تویی که فقط عشق چهارتا بازدیدی از سایت
الکی زور نزن خودتو خسته نکن چون
تا وقتی که من این جام که تو جایی نی برات
(تیر می شم میام می رم تو مخت)
(سربازاتم بیا با وزیرم می رم رو رخت)
(تا بشم آویز گوشت)
(تا تو بشنوی صدامو)
پشت این میکروفون وایسادم و می گم بدونی که
مثل تیر می شم میام می رم تو مخت
سربازاتم بیان با وزیرم می رم رو رخت
تا بشم آویز گوشت
تا تو بشنوی صدامو
پشت این میکروفون وایسادمو می گم بدونی
(که مثل تیر)