Fegurð og gleði og fögnuð, framtíð í skauti sér ber. Sérlegan sendiherra senda mun gæfan mér. Hann verður ekki neitt enskur lord. Akandi hversdags á nýjum Ford. Bjóðandi kokteil og Kampavín, hann mun ei brúka neitt briljantín. Hann mun ei verða með heimsmans Svip, Hann mun ekk'eiga neitt lystiskip. Hann mun ei setja nein boð né bönn, Hann mun ei ganga með gull í tönn. Hann verður barasta bara, bústin með spékoppa í kinn. Undur blá auga sem stara, undrand' á stjarnana skara. Einnig með uggunar lítin upprettan nebba og skrítin. Ef ég fæ aðeins að sjá augun blá. Veröld má sigla sinn sjá, Svei mér þá.