Yanıt yok Kaldım yanlışların ortasında kendi kendimleyim bu gece Biraz soğu Yandım söndüm küller savruluyor ellerimle sardım geceyi Zaman sanki buz ve ben güneş Kavrulur kürem erir aynı her sefer örüntü Nazik olmam istenen Sikeyim neyse fark eden Kapalı pencereler ve tel örgü Kafam ağır, düşer ağır, düşer ak saçıma Söner ay yavaşlar olay anbean Gözüm kan gözüm kin Sözüm var sözümdeyim Akşam ufuklarında tutuk-tutuklular Direniyorum hala Nedir bu inat ay ay Yaşa kalıntılarla Ya şaka ya da kabus Döndürür eder hayvan Bu dünya aynı fanus Israrcı dalgalarda dümdüz süzüledur Bilmem istekleri nedir benden Umrumda mı fikriniz ha? Umrumda mı takdiriniz? Hassiktir lan! Hassiktir lan! Hassiktir lan! Vaftizi bu sözlerimin Harcayamam vaktimi hiç Sayarım para bir herife içimi dökmek için Neden ha Neden ha İnsan bilmez doymak İnsan kurnaz sanıyor kendini hala İçimde nefret içimde isyan Şu boktan şapkamın altındakini de patlatıyorken bunlar Kimler ister duymak göreyim hangi aptallar onlar Sabit kalmak çok zor kaplarken bu akış her yerimi betonla Uçmak zor, uçmak zor Sabit kalmak zor ondan Sabit kalmak zor ondan Uçmak zor, uçmak zor Sabit kalmak zor ondan Sabit kalmak zor ondan Yanıt yok Kaldım yanlışların ortasında kendi kendimleyim bu gece Biraz soğu Yandım söndüm küller savruluyor ellerimle sardım geceyi Yanıt yok Kaldım yanlışların ortasında kendi kendimleyim bu gece Biraz soğu Yandım söndüm küller savruluyor ellerimle sardım geceyi