Boży Gniew Nie ma czasu śnić Nie ma czasu kochać Bo nie starczy... by żyć Raj wom dowom pedzioł Pan, Ale ludzi kusił grzech Czym zawinił wtedy człowiek, że obudził boży gniew Bóg na ziema zsyło czas U każdego z wolna leć I w podarku dowo starość By zwiastowała śmierć By zwiastowała śmierć By zwiastowała Żyjemy w ludzkim świecie, A Bóg zapomnioł nos Co tam się wtedy stało, że momy taki los Zawżyć wrota świata By nie słyszoł nikt Poczuć nowe życie By dalej mogło żyć Posprzątać w okół siebie By żalu nie miał nikt Zrozumieć sens istnienia I spokojnie wyjść I spokojnie ... wyjść I spokojnie Żyjemy w ludzkim świecie, A Bóg zapomnioł nos Co tam się wtedy stało, że momy taki los To zamierzono kara, a czas pokutą jest Miało być rajskie życie, A nos pokusioł grzech Raj wom dawom pedzioł Pan, Ale ludzi kusił grzech Nie ważne co się wtedy stało To Bogu było wbrew