Birkaç damla kanla ben Birkaç damla aynı ten Binbir endişeyle İnsan ismim insan insan Birkaç damla kanla ben Birkaç damla aynı ten Binbir endişeyle İnsan ismim insan insan Yüzünü güneşe dönmek Yüzünden birkaç gerçek daha görmek Burda yalan artık daha gerçek olan sönmek Görsen aynıyım ben fakat ölüm şimdi daha net İstediğimi buldum Yesenin'in bahçesindeyim Veda ettim geçen güne Yansıması sabrımın ki şeytanların yıkandığı gölde Bütün korkular cebimde Yarın on beşim tavanda yıldızlar Ve gökte tanrısız yanıtlar her gece Nereye gitsem aynı his içimde Yakan beni zaman değil Yakan beni kimse değil Yakar beni bir hece Her kötülükten münezzeh ki Tek sönüşüm tek kalmak vaadim Suyun lekesiydim öylece Sonra bitti hüzün ve bıraktım nefrete ben kendimi Gerçeğin yok olmaz özlemi içimdeydi yangın Aynı dağ başında bekledim geceydi ismin Kuvvetim yok yaşamaya, herkes gibi yaratılanım Birkaç damla kanla ben Birkaç damla aynı ten Binbir endişeyle İnsan ismim insan insan Birkaç damla kanla ben Birkaç damla aynı ten Binbir endişeyle İnsan ismim insan insan