Kırılıp dökülen bir ömür yaşadığım Parçaları ayrı şehirlerde Bi' şarapneldi, patladı yalnızlığın Sadece kendin vardın menzilde Bu da şekil iken o silik mutluluğun Günden güne eridi gitti ellerinde Bir yorgan gibi üşüdükçe sokulduğun Kaskatı kesilmiş bomboş geçmişte Susma, ne olur susma Çünkü muhtaçsın haykırmaya Korkma, korkma ha Korkmuyor kader denen yosma ♪ Kaşıdıkça büyüyen bir kabuk taşıdığın Yarası apayrı bedenlerde Kartondan yapma bir kayıktı mutluluğun Karda yamuldu delik yelkeniyle Bitsin istiyorsun artık, bedeli önemsiz Çünkü yorgunsun artık, kalıverdin kimsesiz Nefes almak zor artık, bitsin eziyetsiz Susmak istiyorsun artık, kelimeler gereksiz Susma, ne olur susma Çünkü muhtaçsın haykırmaya Korkma, korkma ha Korkmuyor kader denen yosma Susma, ne olur susma Çünkü muhtaçsın haykırmaya Korkma, korkma ha Sıran gelecekti korktukça unutma Susma, ne olur susma Çünkü muhtaçsın haykırmaya Korkma, korkma ha Korkmuyor kader denen yosma Susma, ne olur susma Çünkü muhtaçsın haykırmaya Korkma, korkma ha Sıran gelecekti korktukça unutma Susma, ne olur susma Çünkü muhtaçsın haykırmaya Susma, ne olur susma Çünkü muhtaçsın haykırmaya