Ruhidir benim adim hiç çıkamam evimden Dostlar uydururum hayali mutluyumdur bu yüzden Bir çiçek dürbününden insanlara bakarken Bir gün bir istasyon gördüm trenleri geciken Yolcular ellerinde tek gidişlik bir bilet Henüz bilmeselerde hayat bundan ibaret Istasyon insanları burdalar tesadüfen Aynı rüyayı görüp ayrı yerlere giden Eskiden çok eskiden ben daha çok küçükken Henüz cennet plajı otopark olmamışken Mercanların arasında küçük balıklar vardı En güzelleri el boyunda kavuniçi olanlardı Bir gün bir rüya gördüm o kavuniçi balık benmişim Büyümem beklenmeden afiyetle yenmişim Istasyon insanları burdalar tesadüfen Aynı rüyayı görüp ayrı yerlere giden Ruhidir benim adım bir sırrım var saklarım Ama görünce anlarsınız Yalniz dikkat acımayın Acınmak canımı en çok acıtandır!