Beni yokluğuna ittin; varlığımı hiç ettin. Sevmeye mecburdun sen; aşk yolunu harap ettin. Mutluluk kalbinden uzaktı; acılar bana yakındı. Görünenelerin ardından gittin hep; bense sonsozluğu seçtim. Ateşler saçılıyor kalbimden; çöl olmuşum kavruluyorum hasretinden. Adımı geri alıyorum kalbinden; se gittiğinde zaten, ölmüştüm ben. Kaçtın sevgini vermekten; düşlerime perdeler çektin. Silahların en acıtanıydı; yaşarken ölmeyi senden öğrendim. İnanmadın hiç aşkın yüceliğine ve bir ömrün aşkla geçebileceğine. Kapattın gözlerini karanlığa, sana sunulanı hiç göremedin. Ateşler saçılıyor kalbimden; çöl olmuşum kavruluyorum hasretinden. Adımı ger alıyorum kalbinden; sen gittiğinde zaten, ölmüştüm ben. Tanrı bilir yalan yoktur hayatımda ve ben yalansız bir sevgiyle yazmıştım bunları sana: "bir tek bana aç kapını, yalnızca bana gülümse. ben bir gül dalı oldum, beni yalnızca sen elle." ama farkedemedin!. Ateşler saçılıyor kalbimden; çöl olmuşum kavruluyorum hasretinden. Adımı geri alıyorum kalbinden; sen gittiğinde zaten, ölmüştüm ben.