Jak wierzyć w wróżbę czy kabałę Gdy wszystko wokół nas się zmienia I rzeczy tylko dwie są trwałe Radość i ból istnienia Tworząc historii swój kawałek Mijają ludzkie pokolenia A rzeczy tylko dwie są trwałe Radość i ból istnienia Bo życie lubi cieszyć Bo życie lubi boleć Jest jadem, który cieszy Jest różą, która kole I bywa nam z nim dobrze I bywa całkiem źle Lecz czy chcemy czy nie To żyć nam się chce To żyć nam się chce Żyć się chce, żyć się chce Żyć się chce Żyć się chce, żyć się chce Żyć się chce Choć sprawy przyszłe wielkie, małe Są wszystkie nie do przewidzenia To jednak mamy coś na stałe Radość i ból istnienia Zwyczajne to czy niebywałe? Miech każdy sam te rzecz ocenia Lecz faktem jest, że w życiu trwałe są tylko Radość i ból istnienia Bo życie lubi cieszyć Bo życie lubi boleć Jest jadem, który cieszy Jest różą, która kole I bywa nam z nim dobrze I bywa całkiem źle Lecz czy chcemy czy nie To żyć nam się chce To żyć nam się chce Żyć się chce, żyć się chce Żyć się chce Żyć się chce, żyć się chce Żyć się chce Żyć się chce, żyć się chce Żyć się chce Żyć się chce, żyć się chce Żyć się chce