Сені сонша тостым? Неге? Неге нағыз монстр мен? Соңғы кездерде бұл ғарыш тым алыс болатын болса да бір қарыс арамыз Өтті кетті дегендей енді бір-бірімізге бөтен боп қаламыз Біздің орманымыз, күл қалдыратын отқа оранды Кете бер еркін құс Мен де далада қалмаймын қаңғып Жаным оңалар, ия, жара жазылар Бірак, бірден үйренісу қиын, кейде жын ұрады сыйқы кеткен үйдей қаңырап бос кеудем тереземнің алдын басты қырау маған беймәлім қай ісім үшін бұл сұрау сыйқы кеткен үйдей қаңырап бос кеудем сені сонша тостым? неге? неге нағыз монстр мен? мен білмейм, білгім де келмейді санам қанша тырысада жүреегімді жеңбейд қоя салшы өзге қызды түкте ешкім ілмейді олар тек тәнім үшін мүлде басқа деңгей қанша жуынсаңда күнеңді жумайды канша сөз айтылсада мәні болмайды бірақ қаншама қыз құмарланып кеп тұрсада маған неге сенің қырысықтығың ұнайтын сенің анаңда жақтырмайтын еді бұл бір жүрген есалаң бақ тұрмвйтын деді сонда да әр таңды менімен атырып қайырлы түн тілемей ұйықтамвйтын едиң айтшы неден кінә кімнен неге неге неге неге кінәлі мен дұрыс білген бұл бәрін жұтқан монстр туралы өлең бәрін құртқан нағыз монстр неге мен сені сонша тостым? неге? неге нағыз монстр мен?