Ανοιγώντας τα μάτια μου αντικρίζω συντρίμμια
Φοβισμένα σκισμένα πρόσοπα και θλιμμένα αγρίμια
Ρωτάω τι γίνετε;
Μου λεν μία απο τα ίδια
Η ελλάδα αργοπεθαίνει και τρέφεται στα σκουπίδια η νεολαία κοιμήθηκε
Η αλήθεια νικήθηκε σε κάποιο τοίχο γράψανε ακόμα και ο θέος φοβήθηκε
Δεν τίθεται θέμα αλλαγής της νοοτροπίας
το αποδεικνύει η της ιστορίας
Εγώ τους λέω αρνούμαι δεν βασίζομαι στο "θα δούμε"
Είμαστε πάρα πολλοί και έχουμε δύναμη
Για να ακουστούμε δεν είσαι το αμάξι σου ρε,
ούτε η δουλειά σου ούτε το πορτοφόλι σου
ούτε τα γαμημένα σου λεφτά σου δεν είσαι η βιτρήνα σου όχι!
Ούτε η ομορφιά σου, είσαι αυτό που
κουβαλάς στην φυλακισμένη καρδιά σου
Ελευθερώσου κάπως σπάσε τα δέσμα σου
βγαίνοντας απο το σπίτι πάρε μαζί σου την ανθρωπιά σου,
Την αξειοπρεπιά σου μην μετρας υλικά
Αφήστε τα παιδιά να 'ναι παιδιά ετών 17
Γυρνάνε στα χαμένα αναζητάν την κλαμουριά,
Συμβουλές σε περιοδικα τέρμα σεξιστικά.
Κοριτσάκια ανορεκτικά με τη μύτη ψηλά
ψάχνουν πλούσιο γαμιά να τους κερνάει τα ποτά
Βγαίνουν σαν ξέκολα έξω και το παίζουνε και snow--?
Που φτύνονται τους κάνουν like και λένε ευχαριστώ
Αυτά είναι τα νέα μας και αυτή η κοινωνία μας
Μηδέν παιδία πρεσβέυουνε τα σχολεία μας
Πενευόμαστε για την πλούσια ιστορία μας μα
στο παρόν λευκές σελίδες έχουν τα βιβλία μας
Παντού ομίχλη...
Τώρα τίποτα δεν βλέπεις...
Ορατότητα μηδέν
Και είναι θολός ο καθρέυτης
Μαθαίνεις να σηκώνεσαι
Όταν μαθαίνεις να πέφτεις
Σήκω βγές απο την ομίχλη τι περιμένεις;
Παντού ομίχλη...
Τώρα τίποτα δεν βλέπεις...
Ορατότητα μηδέν
Και είναι θολός ο καθρέυτης
Μαθαίνεις να σηκώνεσαι
Όταν μαθαίνεις να πέφτεις
Σήκω βγές απο την ομίχλη τι περιμένεις;
Είπα σπουδάστε όλοι πάρτε όλοι ένα
χαρτί ποντάρω κάθε μία καλύτερη ποιοτικά ζωή
Τώρα σου λεν μην κάνεις όνειρα
Γιατί χρωστάς και εσύ
Ένας μπάσταρδος σου λέει:
"Τα φάγαμε όλοι μαζί"
Νεόλληνα ξέρω πλέον σε ενοχλούν
πολλοί τα ζώα στη βουλή που τα φήφισες εσύ
Αν όχι εσύ τότε οι γονοί σου
Άν όχι αυτοί τότε ποιοι;
Θυμίζει σκύλος που τρώει την ούρα του στην τελική
Ευθεία ομή πραγματικότητα ομή βία
Κάνε κατι για 'σένα να 'χει αξία και ουσία
Προσπαθούνα να σε λυγίσουν,
Να 'χεις γόνατα γερά,
Γερό στομάχι ότι σιχαίνεσε πάντα να προσπενά
Και καρδιά, μεγάλη καρδιά ώστε να αγαπά
Το φωτεινό σου μέλλον μη στο κάνουν σκϊά θέλει προσπάθεια και κόπο
Υδρώτα, ψυχή και σώμα, θέλει ψάξιμο και
αγώνα το μαυλό μην πέσει σε κώμα
Ρώτα, σκέψου, μάθε να γ
ίνεις αντάρτης γιατί ελλάδα πάλι τρώει τα παιδιά της
Γιατί και ο φίλος μου έγινε μετανάστης και
ελπίζω να μην βιώνει το ρατσισμό σαν εργάτης
Χρειαζόμαστε μυαλά, πολλά μυαλά, ανοιχτά να σπάνε τις προκα
ταλήψεις όχι τις καταλήψεις
Αλλά, να δούν το πρόβλημα ουσιαστικά,
Ότι σε ενοχλεί μη το κάνεις στους άλλους
απλά όχι αδικαιολόγητη βία απο την αστυνομία
Είναι άλλο η δουλειά άλλο τα απωθημένα θηρία
Σκέψου το πριν ξανασηκώσεις το γκλοπ σου κόπανε,
Το μίσος γενάει μίσος ρε ΖΩΩΝ ΔΕΝ ΣΟΥ ΤΟ 'ΠΑΝΕ;;;
Παντού ομίχλη...
Τώρα τίποτα δεν βλέπεις...
Ορατότητα μηδέν
Και είναι θολός ο καθρέυτης
Μαθαίνεις να σηκώνεσαι
Όταν μαθαίνεις να πέφτεις
Σήκω βγές απο την ομίχλη τι περιμένεις;
Παντού ομίχλη...
Τώρα τίποτα δεν βλέπεις...
Ορατότητα μηδέν
Και είναι θολός ο καθρέυτης
Μαθαίνεις να σηκώνεσαι
Όταν μαθαίνεις να πέφτεις
Σήκω βγές απο την ομίχλη τι περιμένεις;