Może jeszcze potrafiłbyś się nie oszukiwać
Gra jest skończona, świat się nie poruszył
Ani ty się nie zmieniłeś
Obojętność nie uczyniła cię innym
Nie umarłeś, nie oszalałeś
Żadne przekleństwo nad tobą nie ciąży
Nie czeka cię żadna próba
Żaden kruk czyha na źrenicę twoich oczu
Żaden sęp nie odrabia niestrawnego pęsu
Wyjadając ci wątrobę
W rano południe i pod wieczór
Nie ciąży na tobie żaden wyrok ani żadna wina
Czas, który czuwa nad wszystkim
Znalazł rozwiązanie
Na przekór tobie
Czas, który zna odpowiedź
Nie przestał upływać
Takiego dnia jak ten
Może trochę później
Może trochę wcześniej
Wszystko rozpoczyna się od nowa
Wszystko się zaczyna od
Wszystko dalej trwa
Przestań mówić jak człowiek, który śni śni śni śni śni
Patrz. patrz na nich
Są tam
Są tam
Patrz, patrz na nich
Są tam
Są tam
Patrz, patrz na nich
Są tam
Tysiące milczących
Wartowników ustawionych
Wzdłuż bulwarów
Patrz, patrz na nich
Są tam
Tysiące nieporuszonych
Patrz, patrz na nich
Są tam
Ziemian pogrążonych
W oceanicznych marzeniach
Czekających na mżawkę
Na rozpryśnięte fale
Na chrapliwe krzyki morskich ptaków
Nie jesteś już bezimiennym panem światła
Ten nad którym historia nie miała władzy
Który nie słyszał jak spada deszcz
Który nie widział jak zapada noc
Nie jesteś
Nie jesteś
Nie jesteś
Nie jesteś
Nie jesteś
Nie jesteś
Nie jesteś
Już nie jesteś kimś niedostępnym, kryształowym, przezroczystym
Boisz się i czekasz, przeczekujesz deszcz