Ik ben trots op je.
Als mensen toch eens wisten
Wat jij elke dag doorstaat.
Dan zullen ze wel twee keer kijken naar die glimlach
Die jij steeds op zet als je met ze praat.
Ik ben benieuwd of zij dan ook nog zo positief
Zouden zijn, zoals jij nu bent.
Veel mensen die problemen minder erg doen lijken,
Want zelf zijn ze er niet mee bekend...
Ze begrijpen niet dat 'opgeven' elke dag de eerste
Regel is op je to-do list.
Ze begrijpen niet wat er in je hoofd om gaat.
Volwassen of niet, maar dat is wat je krijgt als je de
Ervaring mist.
Het valt namelijk niet uit te leggen of in een boek te
Leren.
Hoe kan je uitleggen dat ze het niet kunnen voelen
Zonder er zichzelf eraan te bezeren...
Dus voor als mensen niet begrijpen wat er achter dat masker schuilt.
Ik weet waar je zit en het is oke als je huilt.
Het is oke om vermoeid te zijn, ondanks je op een
Dag weinig verricht.
Ik weet namelijk dat het gevecht van binnen je
Dagelijks naar beneden duwt als een enorm
Gewicht.
En toch, ondanks alles.
Ondanks de vele dagen en nachten.
Ben je nog steeds aan het vechten en kan je niet op
Die eindstreep wachten.
Dus ik ben trots.
Trots hoe je het elke keer weer doet.
Al is het kleine stappen zetten, je doet het vreselijk
Goed.
Het enige voordeel van zo'n lang en zwaar gevecht
Is,
De overwinning want, die is 2x zo zoet.