جان تو جان من حاکم و قربان من سفره ی خانه من طعم لبت نان من خوش بگو تا غم از خوشه ی تو نوش کنم شاخ شیرین بیان صورت خندان من حکم کشتار بده بنده و قربانیم از تو آزادم آن لحظه که زندانی ام ظلم تو بوسه بر آه جگر سوز من مهر دیوانگی طالع پیشانیم عشق دیوانه زهر جانانه از تو می نوشم و سرمست و سبک بار من بیت ویرانی شعر ایرانی از تو می خوانم و شب ناله ی بیدار منم جان تو جان من حاکم و قربان من سفره ی خانه من طعم لبت نان من خوش بگو تا غم از خوشه ی تو نوش کنم شاخ شیرین بیان صورت خندان من عطش روی تو دارم شب دیدار باش نفس خفته ی بی عاطفه بیدار باش هوس عطر تو هست و تب آغوش نیست صحبت از موی تو هست و گوش تو گوش نیست ای دل ای عاشق موج بی قایق می روی تا بزنی سر به کدامین سنگ ای دل تنها مست و بی پروا بی سپر می بریم سمت کدامین جنگ جان تو جان من حاکم و قربان من سفره ی خانه من طعم لبت نان من خوش بگو تا غم از خوشه ی تو نوش کنم شاخ شیرین بیان صورت خندان من جان تو جان من حاکم و قربان من سفره ی خانه من طعم لبت نان من خوش بگو تا غم از خوشه ی تو نوش کنم شاخ شیرین بیان صورت خندان من