ละหนุ่มโฟร์วิลเพิ่นกินแล้ว
บ่เห็นแววบ่เห็นไหง่
เปิดไปมิดอ้อยจ้อยฮอยนั้นกะบ่เห็น
น้องนี้ทุกข์บ่เว้น
บ่เว้นเป็นผู้น้อเสียหาย
เจ็บเด้ใจเจ็บเด้โอ้ยหนุ่มโฟร์น้อวิลเอ้ย
หนุ่มโฟร์น้อวิลเอ้ย
หนุ่มโฟร์วิลเฮ็ดให้วินล่ะนอนดิ้นกะแด่ว
สมใจแล้วเพิ่นก็หลดบ่มาสนใจ
เปิดแท้แล่ไปจ้อยบ่เห็นฮอดไหง่
ปวดเด้ใจซังหลายซังหนุ่มโฟร์วิล
ตัวะกันคักบอกฮักกว่าไผในโลก
ในโจกโหลกโผ่งฟ้ารวมมาฮอดดิน
บ่ฮักไผท่อเจ้าเอาเลยยุพิน
หนุ่มโฟร์วิลเล่นลิ้นตัวะกินไข่แดง
โอ้ยเด้ชายลือลือแล้วแหลวแดงคอก่าน
หากินไก่น้อยกลางบ้านแม่นชาย
เขาว่าอ้ายตัวะเก่งเป็นเซียน
ซุมผู้สาวอกหักซักตายหลายร้อย
เจ็บบ่หน่อยเสียใจบ่น้อย
แต่น้ำตาหลั่งย้อยนำเจ้าเป่าหู
ฮู้กันทั่วอ้ายตัวะไปทุกอำเภอ
น้องนี้เจอเจอเล่าจนจังจัง
หลงเชื่ออ้ายบ่ตายแต่น้ำตาหลั่ง
ซัง ซัง ซัง
โอ๊ยซังละพ่อหนุ่มโฟร์วิล
ขับรถมาทำท่าปากหวานเว้าอ่อย
หยอดน้ำอ้อยน้ำตาลหว่านคารมศิลป์
ฮักจั่งซั่นจั่งซี้เบิ่งตี้ได้ยิน
รับหมดสิ้น
แม้ฟ้าดินองค์อินทร์องค์พรหม
ที่แท้กะตัวะที่แท้กะตัวะ
อ้ายทำเป็นชัวร์จริงจังหวังต้ม
มาทำเป็นอ่อยแล้วปล่อยคารม
ชีวิตจึงขมเพราะหลงลมชาย
โอยเด้ชาย
พอพออ้ายละบ่ต้องมาหมาย
ตัวะซ้ำตัวะตื่ม
บ่ลืมดอกน่าเจ็บนี้ที่ใจ
สิจำไว้เด้อหนุ่มโฟร์วิล
สิจำไว้เด้อไอ้หนุ่มโฟร์วิล
คันแม่นเห็นเดินเดิน
บ่ปล่อยลอยนวลแน่
บ่ปล่อยลอยนวลแน่
Поcмотреть все песни артиста
Other albums by the artist