โอยเด้นาง โอยเด้นาง
น้องสาว คำนาง คำนาง
ฟังเด้อน้อง เจ้าผู้เหลืองคือทอง
คะนิงน้องเซ้าค่ำ แท้น้อคำ เอย
มานอนกำแต่ฆ้อน ตีเข้าอยู่นา
เหลียวขึ้นฟ้าดารดาษฝูงดาว
คะนิงสาวนอนนา โอยป่าเฟียงเหลืองบุ้ง
สุมไฟย่างนอนครางเกือกขี้เถ่า
มานอนหนาวอยู่ซุ้ม คลุมผ้าบ่หาย
หนาวกายไม่ถึงตายพออยู่
พ่อตู้แม่ตู้เพิ่นบอกให้ผิงไฟ
แต่ว่าพี่มันหนาวหัวใจ
แต่ว่าพี่มันหนาวหัวใจ
มันหนาวภายในผิงไฟกะบ่อุ่น
ถ้าได้คุณมาเป็นคู่ซ้อน
เป็นคู่นอนร่วมหมอนกับคุณ
เคียงข้างสองปรางหอมกรุ่น
เนื้อนิ่มละมุนโอ้ยคงสิอุ่นไม่เบา
เขามีซู้ ซูซมดมกลิ่น
อ้ายโลดวินอยู่ซุ้มควันกุ้มที่เผา
ลมพัดจ้าวหนาวเร่งเพ็งแฮง
ได้แต่แนมนำดาว โอ้ยเบิ่งเดือนเลือนย้าย
กายปีนั้นหันมาฟ้าใหม่
ยังหนาวใจบ่แล้วแนวซู้บ่มี
สู่มื้อนี้มีแต่ควมเหงา
บ่มีสาวเคียงใจโอ้ยอยู่ภายร่าง
ทางใจอ้ายหมายปองควงคู่
บ่มีผู้อยากได้ใจว่างห่างหนี
ฮ้างเกเดหลูโตนเอ้ยน้อเพิ่น
ผู้สูงเจิ้นเทิ้นเขาเมินจ้อยบ่เหลียว
บ่เหลียวเขาเมินจ้อยบ่เหลียว
ลมพัดเลี้ยวเรียวไผ่ไหวติง
ได้นอนพิงเตาไฟอยู่ไฮ่นาคอยน้อง
ครองความกุ้มมรสุมลมทั่ง
ฟังเสียงลมพัดติ้งคะนิงซู้ห่วงหา
ใครหนาจะเมตตาตัวพี่
หน้าหนาวปีนี้ยังไม่มีคู่จอง
ทนเศร้าใจเราหม่นหมอง
ทนเศร้าใจเราหม่นหมอง
ลมหนาวลมจอง โอ้ยได้แต่จ้องคนคอย
ใครหนอสิมาเห็นใจข้อย
สาวเล็กสาวน้อยอ้อยจ้อยกะสิเอา
อกหนุ่มบ้านนานอนหนาว
อกหนุ่มบ้านนานอนหนาว
ขาดบ้านขาดดาว ต้องนอนหนาวต่อไป
ในปีนี้บ่มีแฟนกอดเกี่ยว
บ่มีผู้กอดเกี้ยวเทียวกุ้มแต่หมอน
ลมพัดว่อนได้นอนเปลี่ยวเดียวดาย
ได้นอนหงายซันไลดังไฟคอยกุ้ม
บ้านทุ่งท่งนาหน้าหนาว
ลมเหนือลมว่าวข้อยนอนหนาวเกือบตาย
ห่มผ้ามันก็อุ่นเพียงกาย
หนาวรักหนาวใจโอ้ยหนาวในดวงแด
แพรมาตุ้มสุมไฟอ้ายบ่อุ่น
ได้กอดคุณจั่งเว้าละบ่ป้อยค่อยจาน
เดี๋ยวนี้ว่าได้ถ่างเตาไฟ
มันหนาวใจหนาวทรวงคู่ควงลวงลิ้น
บินไปจ้อยโอ้ยนอนคอยหนาวหน่วง
หนีไปควงใหม่ซ้ำจำให้พี่คอย
หวานหลายเด้ หลายเด้
หวานจ้อยจ้อย เว้าอ่อยคือหลาย
หวานจ้อยจ้อย เว้าอ่อยคือหลาย
จนสิตาย ทนหนาว โลดบ่เอาซายซ้ำ
โลดบ่เอา โอ้ยซายซ้ำ