Wybuduje w poprzek myśli niewidzialny mur
Który da schronienie mi
I zakopie w grobie wspomnień zmarnowane dni
Opijając je zawodu łzą
Wiejskie dziewczęta zaprowadzą mnie tam
Gdzie wszystko jest prawdziwsze i prostsze
Gdzie ziemia nie ciąży a wiatr nie wieje w twarz
Gdzie płomień czułości zmienia w zdrój kryniczny
Serca zmarznięty głaz
Wiejskie dziewczęta zaprowadzą mnie tam
Gdzie wszystko jest prawdziwsze i prostsze
Gdzie ziemia nie ciąży a wiatr nie wieje w twarz
Gdzie płomień czułości zmienia w zdrój kryniczny
Serca zmarznięty głaz
Ten mur niebotyczny nie pozwoli bym
Wegetował bezbarwnie jak tło
Sprawi, że niczym diament
Będę w słońcu lśnił
Chociaż wokół tylko mrok i mrok
Wiejskie dziewczęta zaprowadzą mnie tam
Gdzie wszystko jest prawdziwsze i prostsze
Gdzie ziemia nie ciąży a wiatr nie wieje w twarz
Gdzie płomień czułości zmienia w zdrój kryniczny
Serca zmarznięty głaz
Wiejskie dziewczęta zaprowadzą mnie tam
Gdzie wszystko jest prawdziwsze i prostsze
Gdzie ziemia nie ciąży a wiatr nie wieje w twarz
Gdzie płomień czułości zmienia w zdrój kryniczny
Serca zmarznięty głaz
Przyjdzie czas gdy ujrzę
Z wierzchołka muru świt
Pojmując w pełni alienacji sens
Ufnie złoże dłonie do modlitwy na znak,
że wybiła moja godzina
Wiejskie dziewczęta zaprowadzą mnie tam
Gdzie wszystko jest prawdziwsze i prostsze
Gdzie ziemia nie ciąży a wiatr nie wieje w twarz
Gdzie płomień czułości zmienia w zdrój kryniczny
Serca zmarznięty głaz
Wiejskie dziewczęta zaprowadzą mnie tam
Gdzie wszystko jest prawdziwe i prostsze
Gdzie ziemia nie ciąży a wiatr nie wieje w twarz
Gdzie płomień czułości zmienia w zdrój kryniczny
Serca zmarznięty głaz
Wiejskie dziewczęta już prowadzą mnie tam
Gdzie wszystko jest prawdziwe i prostsze
Gdzie ziemia nie ciąży a wiatr nie wieje w twarz
Gdzie płomień czułości zmienia w zdrój kryniczny
Serca zmarznięty głaz
Wiejskie dziewczęta już prowadzą mnie tam
Gdzie wszystko jest prawdziwe i prostsze
Gdzie ziemia nie ciąży a wiatr nie wieje w twarz
Gdzie płomień czułości zmienia w zdrój kryniczny
Serca zmarznięty głaz