ზოგჯერ მინდა მოგიკითხო
რას შვები და როგორ ხარ
ეგებ ამდენი წლის მერე
შენ სადღაც ზღვის ფსკერზე ხარ
ეგებ ფეხები გაფშიკე
როცა წერდი პოემას
ეძებდი მთავარ პერსონაჟს
მაგრამ სულ კარგავდი აზრს
ეგებ მთვარზე შენ ცხოვრობ
სადაც იყო ჰიტლერი
როცა სტალინის მოთხოვნით
მოიგონეს სელფები
შრიალებენ ღამით მხოლოდ
ბოძებზე მავთულები
და ცას შუაზე გვიყოფენ
მათში მყოფი სულები
♪
მეზღვაური მიდის ცაში
შვილებს ემშვიდობება
მახსოვს ტიროდი შენ მაშინ
შენ არ გემახსოვრება
როცა ჩავქრებით ხორცით
და მუხლებში გადავტყდებით
აღარ გავიხსენებთ წყენას
შვილებს დავავიწყდებით
ეგებ მთვარზე შენ ცხოვრობ
სადაც იყო ჰიტლერი
როცა სტალინის მოთხოვნით
მოიგონეს სელფები
შრიალებენ ღამით მხოლოდ
ბოძებზე მავთულები
და ცას შუაზე გვიყოფენ
მათში მყოფი სულები
♪
და ჩვენს გაყიდვანდელ გმირებს
ჭიქით მოვიხსენიებთ
თითქოს სხვა დროებში მოკვდნენ
დღეს აღარ ვაწყენინებთ
შენს თვალებში ვიყურები
როგორც სახლის ფანჯრებში
აღარავინ დარჩა წმინდა
ციფრულ საიქიოში
ეგებ მთვარზე შენ ცხოვრობ
სადაც იყო ჰიტლერი
როცა სტალინის მოთხოვნით
მოიგონეს სელფები
შრიალებენ ღამით მხოლოდ
ველზე მავთულხლართები
და ცას შუაზე გვიყოფენ
მათში მყოფი სულები
ეგებ მთვარეზე შენ მოკვდი
ფანტაზიის მხარეში
როდესაც ერთად დავკარგეთ
რწმენა ჩვენ ჩვენს თავებში
და აღარ გვყავს ღმერთი ცაში
არც გაყიდულ გულებში
და ზეიმის დროს ჩვენ ვტირით
ერთად სრულ სიჩუმეში