กายที่เธอมองเห็นว่างาม
สุดท้ายความเสื่อมทรามจะมาพรากไป
ร่วงโรยลงในสายธาร ยามกาลเวลาหมุนไป
ชีวิตต้องแตกสลายไม่มีเที่ยงแท้
ผมเส้นงามถึงคราวร่วงไป
แขนขาที่เคยว่องไวกลับไร้เรี่ยวแรง
โรคภัยเฝ้าคอยคุกคาม ติดตามไปในทุกแห่ง
เกิด แก่ เจ็บ ตาย สำแดงเป็นธรรมดา
หากเธอมองทุกการเกิดมาที่มีอย่างลึกซึ้ง
เราทั้งหลายต่างถูกรัดรึงด้วยกามและตัณหา
ดั่งแมงมุมที่วางสายใย กลับติดใยที่ตนสร้างมา
เกิดวนอยู่ในโลกาไม่หลุดพ้นไป
ห้วงแห่งภพจบลงที่ใจ เห็นภัยที่เกิดมา
ในสังขารที่เคยแบกมากำลังเสื่อมสลาย
เปิดดวงตาเห็นความสัตย์จริง
จากความจริงของเมืองแห่งกาย
ตราบที่ลมหายใจสุดท้ายจะคืนสู่ดิน
♪
หากเธอมองทุกการเกิดมาที่มีอย่างลึกซึ้ง
เราทั้งหลายต่างถูกรัดรึงด้วยกามและตัณหา
ดั่งแมงมุมที่วางสายใย กลับติดใยที่ตนสร้างมา
เกิดวนอยู่ในโลกาไม่หลุดพ้นไป
ห้วงแห่งภพจบลงที่ใจ เห็นภัยที่เกิดมา
ในสังขารที่เคยแบกมากำลังเสื่อมสลาย
เปิดดวงตาเห็นความสัตย์จริง
จากความจริงของเมืองแห่งกาย
ตราบที่ลมหายใจสุดท้ายจะคืนสู่ดิน
เปิดดวงตาเห็นความสัตย์จริง
จากความจริงของเมืองแห่งกาย
ที่เคลื่อนไหวในลมหายใจ ที่มีแต่ปัญญา