Mam dwadzieścia rozpoczętych numerów
Nie potrafię pozamykać ich, nie mogę przyjąć steru
Czasem coś się trafi, ale czuję, że fart
I tak bawimy się w berka
A ja wracam na, wracam na
Zbierają się na półce wszystkie moje wady
Nie wycieram kurzu, straciłem zasady
Moje życie żart, bo robię to dla zabawy
Moje życie żart, ale
Chyba po prostu już tak jest (jest, jest)
Albo po prostu taki jestem
Nie wiem czy można zmienić mnie (mnie, mnie)
Ale mogę wyciszyć konsekwencje
Mogę wyciszyć, ale
Głosy w mojej głowie ciągle mówią, że to wstyd
Ale co? To że powiedziałem coś niemiłym tonem?
No to wylej parę łez, albo zrób coś z tym
Bardzo bym chciał, ale to uczucie chyba we mnie tonie i
To nie ten Michał
Który czuje winy, za każdy przypał
Który się popłakał, bo coś tam widział
Który łamał swoje serce, bo miał taki zwyczaj, zwyczaj
To, to, to nie ten Michał
Któ-który czuje winę, za każdy przypał
Któ-który się popłakał, bo coś tam widział
Który łamał swoje serce, bo miał taki zwyczaj, zwyczaj
Nie jestem nadzwyczajny, potrafię się wygłupić
Gadać jakieś bzdury, albo za mocno się upić
Potem wrócić do domu, myśleć o tym cały czas
Co by było gdybym zrobił tak, albo tak
Czy inaczej
Przydałby się spacer, przewietrzyć trochę łeb
Albo pomyśleć inaczej
Może zmienić pracę, albo przemeblować chatę
Albo po prostu obwinić, za to mamę, albo tatę
W głowie mam syf
Totalnie nie rozumiem
O co chodzi mi
(A co mam kurwa zrobić? Nie mam pojęcia, ha, ha, ha)
To, to, to nie ten Michał
Któ-który czuje winę, za każdy przypał
Któ-który się popłakał, bo coś tam widział
Który łamał swoje serce, bo miał taki zwyczaj, zwyczaj
To, to, to nie ten Michał
Któ-który czuje winę, za każdy przypał
Któ-który się popłakał, bo coś tam widział
Który łamał swoje serce, bo miał taki zwyczaj, zwyczaj