Çevremde duvarlar kapalı, her an boğuyo' beni
Gördüğüm ve de duyduğum her şey anımsatıyo'ken seni
Rüyalarım kâbusa döner ve çeviremem geri
Uykumda bile sesini duyarım ve yankılanır beynimde
Lütfen artık bi' sus
Benimle öyle konuşma
Doluyorum umutla
Duygularımı da unutmam
Yanımda durma
O yüzden bana bok gibi davran
Hem mutluluk hem depresyon kaynağım
Hayat aklım sana düşünce yoruyo'
Keşke nefret etsem
Düşüncen oluyo' gözüme yaş, başıma ağrı
En derin hüzüne lanet bi' çağrı
Delirmiş aşk, delinmiş bağrım
Muhtacım yüzüne olsa da sanrı
Karanlık geceme doğan o aydın
Şimdiyse battın, bizi hiçe saydın
Demek ki mutluluk da bi'kaç aydı
Yürüyemiyorum ben senden ayrı
Çünkü yalnızım, yalnız (Ooo, yeah)
Çünkü yalnızım, yalnız (Ooo, yeah, yeah)
Neyse siktir et
İşin içinden çıkamıyorum gitgide
Sevdiğim her şey tek tek gitti hep
Ben de gözyaşı döktüm hep gizlice
Korku aklımda saklanır sinsice
Geçer fazlaca sanmıştım şimdiye
Akıl sağlığım çok ince bi' çizgide
Çünkü mantık ve manyaklık dip dibe
Düzen kalmadı asla ve saçım başım dağınık, bakıyorum aynaya
Anlayamıyorum ki başladım yanmaya
Bağırmaya çalışırım lanetli karmaya
Kaynayan ruhum başladı buğu yaratmaya
Aynamı kaplar, göremem kendimi
Tanıyamam asla, kör eder benliğimi
Canımı yakan kişi sen misin, ben miyim?
Savruluyorum, raydan çıktım tren gibi
Çünkü yalnızım, yalnız (Ooo, yeah)
Çünkü yalnızım, yalnız (Ooo, yeah, yeah)