Ik dacht nooit aan morgen, vandaag was lang genoeg.
Totdat ik jou zag, en ik dacht in eens aan morgen vroeg.
Ik hielt nooit van de liefde, voor mij was er geen vrouw.
Totdat ik jou zag, en ik hielt zomaar in eens van jou.
Je hebt niet in de gaten, wat je allemaal met me doet.
En dat kun je ook niet weten, ik heb je pas 1 keer ontmoet.
En toen heb je mij misschien, niet eens gezien.
Ik ging nooit naar buiten, echt vrolijk was ik niet.
Loop ik zelfs te fluiten, en kijk of ik jou ergens zie.
Ik kon om niemand lachen, ik was tot niets in staat.
Nu ben ik dag en nacht de zon, omdat ik weet dat jij bestaat.
Je hebt niet in de gaten, wat je allemaal met me doet.
En dat kun je ook niet weten, ik heb je pas 1 keer ontmoet.
En toen heb je mij misschien, niet eens gezien.
Als ik jou zou vragen, drink jij wat van mij.
Zou je dan lachen, blijft het daarbij
Ik moet het toch proberen, ik weet alleen niet hoe.
Niet langer verwegen, ik wil, ik zal, ik ga, naar je toe.
Er was een donder een bliksem, een slag toen ik je zag
Ik ben veranderd een ander, sinds die ene lach
Ik geef me over je hebt me, verzetten heeft geen zin
Ik ben veranderd een ander, en dit is pas het begin
Want je hebt niet in de gaten, wat je allemaal met me doet.
En dat kun je ook niet weten, ik heb je pas 1 keer ontmoet.
En toen heb je mij misschien, niet eens gezien.
Niet eens gezien.