Ik kan soms ineens gelukkig zijn Als ik winkelend bij albert heijn, bij de kassa aan beland Een dames blad betaal En als ik soms onzeker ben In een groep waar ik nog niemand ken Dan denk ik heel vaak heel even Aan die vrouw die van mij houdt Ik zou haar niet meer kunnen missen Ons wij is nu mijn fundament Ik ben intens met haar verbonden Zij die mij het beste kent Soms gedreven door ambities Ren ik als een dolle man Die altijd wel ergens komen wil Maar daar nooit lang blijven kan Wat moet ik toch steeds bewijzen En aan wie, hoelang, waarom Waarom wil ik altijd reiken Naar wat altijd morgen komt Maar als zij me dan zo aankijkt En ik eventjes bedaar En dan heel even, voel ik Ik ben thuis, heel dicht bij haar Hmm... En soms heb ik ongedachtzaam Wat belangrijk is verzaakt Soms heb ik haar pijn gedaan En mijn woord niet waar gemaakt Maar dwars door fouten en door zwakte Reiken wij toch naar elkaar We geloven niet in sprookjes meer Dat juist maakt liefde waar Want als zij me weer zo aan kijkt En ik eindelijk bedaar Dan heel even zie, en voel ik Ik ben thuis, heel dicht bij haar Made by Dorien van Veen