Onze Arthur was de zoon Van een koning en een koningin Maar hun landje was in oorlog Dus veel gevaar voor het gezin! Het paar vroeg aan hun vriend Merlijn Voor baby Arthur goed te zorgen Zodat hij kon overleven En de koning werd van morgen Dus Arthur weg uit Glastonbury Oh wat zonde! Kom terug! Hij is voor ons een bekende Onze legende Wat een legende! Hij zorgt voor de wereld Hij zorgt voor een wende Wat een legende! Onze legende! Vriend Merlijn nam Arthur mee En bracht hem bij een lieve boer Daar werd hij een grote jongen Met Kay die voelde als zijn broer Het koningspaar kreeg nog twee zonen De kroon die gaven zij uit handen Trokken zich terug, in ruste En woonden daar in verre landen De koning weg uit Glastonbury Oh wat zonde! Kom terug! Hij is voor ons een bekende Onze legende Wat een legende! Hij zorgt voor de wereld Hij zorgt voor een wende Wat een legende! Onze legende! Maar op een dag Een donkere dag Liepen Arthur en Kay in het bos Een zwaard verscheen Vast in een steen Dat liet de jochies niet meer los Al jaren probeerden mannen Het zwaard eruit te krijgen Want de man Die dat kan Zou direct de troon bestijgen Maar niemand was het nog gelukt Niemand was zo sterk Ook Kay deed zijn best Net zoals de rest Maar zag niets van zijn werk EN TOEN (toen, toen) Kleine Arthur liep erheen Boog zich over de steen... Zo naïef En zo lief Vouwden zijn handen om de greep En wat bleek? Zonder moeite Zonder kracht Trok hij het zwaard Uit de steen Helemaal alleen En de zon verscheen Het was MEANT TO BE... Nu nog klein, strakjes groot Het was MEANT TO BE... Onze redder in nood Onze nieuwe koning! En Arthur terug naar zijn familie! Wat geweldig! Hij komt terug! Hij is voor ons een bekende Onze legende Wat een legende! Hij zorgt voor de wereld Hij zorgt voor een wende Wat een legende! ONZE legende!