Koning Bobbel pakt een kleedje en dat legt hij in de tuin En hij zegt: Als ik ga liggen dan wordt ik straks lekker bruin Maar ontzekend lang gaan liggen daarin heeft hij toch geen zin Dus pakt hij de chocopasta En daar smeert hij zich mee in Als de koningin komt kijken bij de koning in de tuin Zegt ze: Lieverd wat geweldig O wat ben je lekker bruin Maar de koning zegt: Er is geen klodder pasta meer helaas Maar de koningin roept lachend Dan neem ik wel pin-da-kaas En nu liggen ze dus samen op het kleedje in de tuin En de één is chocolade- en de ander pindabruin De lakei zegt: Majesteiten ik vind echt dat dit niet kan Want als ik u zo zie liggen Krijg ik daar zo'n honger van