Δεν με πείθουνε πλέον οι ρίμες τους
Τα μεγάλα κατορθώματα τους
Θα δεχόμουν πως έχουν ευθύνες
Άμα δεν μένανε με την μαμά τους.
Αφού ζω στο μπουρδελο και τρέφομαι τρέχω
Στα αρχιδια μου όλα στάτους
Τα μεγάλα τα λόγια τα λένε, μικροί,
Καλυβοντας τα σκατα τους
Δεν μεγάλωσα εύκολα τσικο
ουτε γιορτές ούτε αργίες
εγώ με τα δύο αδέρφια μου
δίχως γονείς και ιδιοκτησίες
Παντα θυμάμαι να δούλευα ντηλια και οικονομίες
Και άμα δεν είχα το ραπ να με σώζει,
εμπλεξα με μαλακιες
Και αν έχω φράγκα στην τσέπη
Λόγος δεν σου πέφτει,
θα κάνω το παν για να ζήσω
μα όχι το ψεύτη ούτε τον κλέφτη
έχουμε όλοι στην κόλαση απο μια θέση
Άγιος δεν είναι κανείς,
Ένας αδύναμος μέσα στην μέση και γύρω του όλοι εμείς.
Έτσι ο νόμος της ζούγκλας
γαμα τον νόμο του Μέρφι,
Ο πιο δυνατός είναι ελεύθερος κι από πάνω τον κάτω ελέγχει
Έτσι ήταν τα πράγματα πάντα δέξου το και προχώρα
Θα κριθούμε και εγώ και εσύ όταν έρθει εκείνη η πουτανα η ώρα!
Να σου δίνανε το πολυπόθητο σου ένα εκατομμύριο,
Εκεί να σε έβλεπα ήρωα, θα παλεύεις το μεγαθήριο?
Θα τα έδινες πίσω ολα με μια για τον μεγάλο σκοπό σου
Η μόνο φρου φρου και αρώματα και οτι αρπάξει το κωλοσουφρό σου!
20 χρόνια διάρκεια 20 χρόνια τροχάδην,
Όταν το εργαλείο το πήγαινα πάντες
οι άλλοι πηγαίνουνε βάδην,
Τι να το κάνεις το ραπ αν δεν το χεις σου πέφτει βαριά η σκανδάλη
η γλώσσα σου τρέχει πιο γρήγορα από το μυαλό και πέφτεις σαν κουραδι!
Σαν φωτιά η δίψα δεν σταματά!
Δωσμου αέρα να συνεχίσω, και ότι μισείς θα αφανίσω.
Σαν φωτιά στο διαβα μου την φθορά να καταστρέψω ωστε να ανθισω
αρκεί να το κάνω μαζί σου!
Στιγμές που δεν ξέρω τι γίνεται
και δεν μου σκάει να γράψω,
Η ανασφάλεια εγηρεται
μα πρέπει να την υποταξω,
Χάνω την γη από τα πόδια μου
νιώθοντας ξοφλημενος
μα εκείναι που σφίγγω τα δόντια μου
Και έρχομαι ολοένα και πιο καυλωμένος.
Ξέρεις τι είναι σκοτάδι και γιατί όλα είναι εφήμερα
Που κολλάμε στο χθες και το αύριο χάνοντας όλο το σήμερα
Πες μου, στο καθρέφτη τα γριζα κοιτάζω
και πιο πίσω απο αυτά τις ουλές μου
Κιοσοι τυχαίνει να κράζω γίνονται οι νέοι πρωταγωνιστές μου!
Εχει γίνει το trash η αγάπη μας
και η κόλαση στο κρεβάτι μας,
Έτσι είναι η φάση μας, οίκος Ελλάδα,
κατάρα η ευχή του πελάτη μας,
Νέα τάξη πραγμάτων αγάπη μου
δεν είναι μόνη υπαίτια,
Δεν σου φταίει κανείς αν βολεύεσαι
μόνο στα εύκολα και όσα είναι μέτρια.
Αν δεν θες να κουράζεις την σκέψη σου
πάρε τον εύκολο δρόμο,
αρκέσου μονάχα στην στέψης και τις ενέσεις σου με κολλαγόνο,
Ποιος είμαι γω να σε κρίνω άλλωστε
Άραξε και αύριο δεν ξέρουμε αν θαυμάστε, μέχρι τότε φαρμάκι θα φτύνω.
20 χρόνια εξαπλώνομαι μεγενθυνοντας τον πυρήνα
Mcs προσβάλω και αγχώνονται, λος,
τους βάζω σε καραντίνα.
Αν παραβεις τον κανόνα είσαι θύμα ελέγχω την φάση κοινώς,
στο θρόνο Φοράω την κορόνα και βγαίνω στο δρόμο γιατί είμαι ο ιός!
Σαν φωτιά η δίψα δεν σταματά!
Δωσμου αέρα να συνεχίσω, και ότι μισείς θα αφανίσω.
Σαν φωτιά στο διαβα μου την φθορά να καταστρέψω ωστε να ανθισω
αρκεί να το κάνω μαζί σου!
Να κλείνω τα μάτια κατ εντολή πάει πολύ,
θέλω ελεύθερος όσο υπάρχω να ζήσω,
νόμιζες με έριξες στη φυλακή ρε αδαή
μα μου έδωσες χρόνο, καλύτερα να με γνωρίσω