Να, να, να, να
Να, να, να, να
Τον έλεγχο χάνω (οοοοο)
Να, να, να, να
Να, να, να, να
Τον έλεγχο χάνω (οοοοο)
Είναι η στιγμή που ποτέ δεν περίμενα,
μια συλλαβή σου και όλα μοιάζουν εφήμερα,
σήμερα, θέλω να σε γνωρίσω, σίγουρα,
μα δεν ξέρω που είμαι και δεν θυμάμαι που ήμουνα.
Κάθε τραγούδι μάλλον μιλάει σε μένα,
ένα λουλούδι φύτρωσε σε χώρα τσιμεντένια,
μόνη έννοια, πως να σου κλέψω ένα βλέμμα
κι ότι και να βγει από τα χείλη δεν θα 'ναι ψέμα.
Κι όταν με βλέπεις με θερίζεις σαν το στάχυ,
νομίζω νιώθω πεταλούδες στο στομάχι,
όπως να 'χει, νιώθω κάτι θα μου πεις,
δεν φαίνεται να ψάχνεις μα τον τρόπο θα βρεις.
Οι ώρες φαίνονται λεπτά, τα λεπτά δευτερόλεπτα,
όλα ήταν μαύρα, τώρα μοιάζουν μ' ολόλευκα,
το λεγα, δε θα ξέρω που πατάω,
όταν δεν πίνω απόψε από έρωτα μεθάω.
Χρόνος δε μένει,
το έδαφος τρέμει,
πάμε πιο πάνω,
τον έλεγχο χάνω.
Γι' αυτήν την στιγμή ζω,
σε θέλω, μ' αυτή ζω,
δεν ξέρω τι κάνω,
τον έλεγχο χάνω.
Πιάνω το χέρι σου,
κι όλα μοιάζουν με ένα παραμύθι,
δικιά μου για να γίνεις,
θα γκρεμίσω όλα τα τείχη.
Αν τύχει και μου πεις,
δεν σε πείθει η ματιά μου,
οι στίχοι όλου του κόσμου,
σε θέλουνε κοντά μου.
Μοιάζει η καρδιά μου με ραδιόφωνο,
που βρήκε το σταθμό που θα ακούει μια ζωή.
Μοιάζει η αγάπη μ' ένα πλοίο,
που το τελευταίο λιμάνι πλέον είσαι μόνο εσύ.
Απορώ αν υπάρχει κάτι για να σ' αρνηθώ,
αν το βρω, θα 'ναι μάλλον το ν' αλλάξω ουρανό.
Κι άμα σ' έχω δω, μέχρι να 'ρθει το ξημέρωμα,
το αύριο τι θα φέρει, δεν το ξέρω μα...
Αλλάζει η μελωδία κι ο ρυθμός απ' τα ηχεία
όταν με κοιτάς ευθεία, κατευθείαν μεσ' τα μάτια,
μία ιστορία ξεκινά, που το τέλος δε κοιτά,
φίλα με, να σε φυλά μια αγκαλιά μετά.
Χρόνος δε μένει,
το έδαφος τρέμει,
πάμε πιο πάνω,
τον έλεγχο χάνω.
Γι' αυτήν την στιγμή ζω,
σε θέλω, μ' αυτή ζω,
δεν ξέρω τι κάνω,
τον έλεγχο χάνω.
Χρόνος δε μένει,
το έδαφος τρέμει,
πάμε πιο πάνω,
τον έλεγχο χάνω.
Γι' αυτήν την στιγμή ζω,
σε θέλω, μ' αυτή ζω,
δεν ξέρω τι κάνω,
τον έλεγχο χάνω.
Να, να, να, να
Να, να, να, να
Τον έλεγχο χάνω (οοοοο)
Να, να, να, να
Να, να, να, να
Τον έλεγχο χάνω (οοοοο)