(I-mmune)
Ο καθένας κάνει ό,τι τον συμφέρει
Και αυτά ξέρεις καλά πως καταλήγουν (Έλα τώρα)
Όταν είναι να πάρουν
Απλώνουν χέρι
Μα όταν είναι να δώσουν
Όλοι το κρύβουν
Άπειρες σκέψεις στην γωνία του καναπέ (Εε)
Άπειρες λέξεις στην ευθεία του κουπλέ (Εε)
Μακάρι κάποια στιγμή όλοι να αναρρώσουμε
Απ' τα πράγματα που δεν τα συζητήσαμε ποτέ
Εγώ μωρό μου δίνω θέληση και ελπίδες
Δίνω λόγους να ανοίγεις τις βλεφαρίδες
Λάμπουμε στο σκοτάδι σαν πυγολαμπίδες
Στολίζουμε το σπίτι με μουσική και αντίκες
Χαμόγελα και πλάκες (Πλάκες)
Μυρωδιά απ' τις τράκες (Τράκες)
Βρίσκω στα απλά την χαρά
Πόσο αληθεύει αυτό
Που μας πλασάρεις πάλι καρά
Τους λέω ξανά άρχισα δουλειά
Μου λένε πάλι καλά (Χα-χα-χα)
Παι-παίζω για την νίκη
Δεν θέλω να χάνω
Μα δεν σ' έχω στον αγώνα
Στην νίκη τι να σε κάνω (Ε;)
Πολύ καλό για να είναι αληθινό
Μου λένε μπρο μου
Μα είναι πολύ αληθινό
Εφόσον είναι δικό μου
Παίζω νευρικά με το κομπολόι
Κοιτάω συνεχώς το ρολόι
Topboy ρε μαλακές Topboy
Γράφω το Πόλεμος και Ειρήνη
Σαν τον Tolstoy
Δεν ακουγόταν τίποτα
Πριν ακουστεί ο κρότος (Ra-ta-ta)
Δεν ακουγόσασταν καλά
Πριν να πατήσω στο μετρό (Rraa)
Δεν ξέρω ρε μαλάκες αν το έφερα πρώτος
Μα δεν έχει ξανά έρθει κάτι
Σαν αυτό που φέρνω (BCC)
Έχει ζεστάνει το μπρίκι
Μου έχει σπάει η μύτη
Άνοιξε τις κουρτίνες να μπει ο ήλιος στο σπίτι
Δυνάμωσε αυτό το ραπ βάλτο στο τέρμα (Άιντα)
Άνοιξε τα παράθυρα άσε να κάνει ρεύμα
Λατρεύω, τον ήχο που κάνουνε τα πόδια μου
Όταν φύγω από πράγματα που δεν είναι για εμένα
Ο καθένας μπορεί να κάνει το κομμάτι του
Μα δεν θα ζούσα αυτά που ζω
Με τον καθένα (Rraa)
Συνωστίζομαι με κόσμο
Σε ακουμπάω και ηλεκτρίζομαι
Με τόσο ετερόκλητο υλικό, στιγματίζομαι
Έμαθα να διεκδικώ όχι να παραγκωνίζομαι
Και δίνω πόνο κάθε μέρα που αγωνίζομαι
Τραγουδάω για το που κρατάει η σκούφια μου
Κι όχι για το που ξέχασα τα γιούφκια
Βάζω τις φωνές με αυτά που βλέπω
Με πιάνει μανία, είμαι η κραυγή
Του Munch από την Νορβηγία
Ένα σημάδι από το κραγιόν σου στο πουκάμισο
Ένα κρυφό νάζι, ένα γελάκι
Ένα ρεμπέτικο, ένα συρτάκι (Έλα)
Μισό γεμάτο ποτήρι, όπως το τασάκι (Γεια μας)
Ένα μικρό σπίτι, ένα παλατάκι
Ο ήχος από το μπαγλαμαδάκι
Μια σαλάτα, μια ρακί, ένα ταβλάκι (Άιντα)
Πόσο πλούσιος νιώθω ρε φιλαράκι (Άιντα)
Αστούς να λένε αδερφέ
Αστούς να λένε (Αστούς να λένε)
Δεν ξέρουνε τι κάνουν
Και τι λένε (Όχι, όχι)
Χωρίζω την πόλη στα δύο
Σαν να είναι ο Μωυσής
Από την μια εμείς
Και από την άλλη MCs (Έλα τώρα)
Παίζω νευρικά με το κομπολόι
Κοιτάω συνεχώς το ρολόι
Topboy ρε μαλακές Topboy
Γράφω το Πόλεμος και Ειρήνη
Σαν τον Tolstoy
Δεν ακουγόταν τίποτα
Πριν ακουστεί ο κρότος (Ra-ta-ta)
Δεν ακουγόσασταν καλά
Πριν να πατήσω στο μετρό (Rraa)
Δεν ξέρω ρε μαλάκες αν το έφερα πρώτος
Μα δεν έχει ξανά έρθει κάτι
Σαν αυτό που φέρνω (BCC)
(Στον εαυτό μου λέω να μην ξεχάσω να αισθάνομαι, αγαπάω και πονάω
Ό,τι με θρέφει
Ζήτησα από τον Αϊ Βασίλη
Τον καλύτερο MC)
Και αυτός μου έκανε
Δώρο έναν καθρέφτη