Ναι
Πάνω στο τρενάκι του τρόμου
Εκείνη προσπαθεί να ανέβει
Για να μπει μες το μυαλό μου
Στο μυαλό μου, όμως, μάτια βλέπουν ψέματα μωρό μου
Δεν θα κάνω παιδιά, έμαθα απ' τα λάθη των γονιών μου
Έχω δει άσχημα πράγματα απ' τα παιδικά μου χρόνια
Μ' αυτά μεγαλώνω ακόμα
Για κάθε μια που έφυγε φυτρώνει μια ανεμώνα
Οι εχθροί φιλούν στο στόμα
Σε σκοτώνουνε μετά αλλά σ' αγαπάνε πάντα πρώτα
Έχω ζήσει σκοτάδι γι' αυτό δεν με νοιάζουν φώτα
Κάποτε ήθελε πατίνι όμως θέλει αμάξι τώρα
Όταν δεν είχα αμάξι μας πήγαινε η νεκροφόρα
Από τη λεωφόρο, ακόμα κι αν είχε μπόρα
Όταν έπαιρνα φόρα παρέσερνα όλη τη χώρα
Όταν παίρνεις φόρα απλώς σε παίρνει η κατηφόρα
Κατηφόρα
Η βασίλισσά μου έπαθε κορώνα
Και πέθανε γιατί δεν της έδινα τη σημασία που χρειαζόταν
Μέσα στο μάτι του κυκλώνα
Κυκλώνω δυο σωστά και βρίσκω μια λάθος γοργόνα
Όμως δεν έχω θάλασσα, έχω μόνο παγετώνα στην καρδιά
Κι αυτή λιώνει μέσα στο ίδιο το σώμα της
Καταπίνω ολόκληρο το φύλο της με κάθε του σταγόνα
Μετά ξερνάω στον φίλο της γιατί είχα γίνει λιώμα
Αυτά παθαίνεις άμα είναι πολύ βαρύ το πιόμα
Ξυπνώντας την επόμενη με δίπλα σου το σώμα της
Ξυπνήσαμε μαζί μα ένιωθε μόνη της
Της κράταγα το χέρι απ' τους αγκώνες της
Για να νιώθω τον πόνο της
Ενώ έπεφτε με όλη της τη δύναμη για να νιώθω και βάρος
Γίνομαι δράκος και καίω το μαύρο δάσος και τον κήπο
Το "σ' αγαπώ" δεν πάει με το "αντίο"
Αντίο...
Μου είπε "η ζωή είναι για δυο" και μετά έφυγε
Γι' αυτό κι εγώ την παίρνω σαν αστείο