Κοιμήσου
Αύριο θα ψάξουμε και πάλι για στεριά
Ξέρω πως πιάστηκε το σώμα σου
να κοιμάται πάνω σε μια σχέδια
και τα μάτια σου
να βλέπουν θάλασσα
Ξέρω πόσο πονάει να βλέπεις
μόνο νερό και να μην πίνεις στάλα
Για απόψε
Σκούπισε τα ματάκια σου
Σώπασε
Μπορείς να πιεις από τα δάκρυα τα δικά μου
Μόνο κοιμήσου
Σου υπόσχομαι
πως θα 'ρθει μια μέρα
που δε θα κλαίμε για να ξεδιψάσουμε
Τώρα τελευταία όταν ξαπλώνω σκέφτομαι πως ίσως να μην ξυπνήσω
Ίσως να το εύχομαι κάπου κάπου
Μαζεύομαι, συρικνώνομαι σχεδόν
Γίνομαι όσο πιο μικρός γίνεται
Να πιάσω όσο λιγότερο χώρο μπορώ
Τυλίγομαι σχεδόν γύρω από τα πόδια μου και τα αγκαλιάζω
Φορές τα χαϊδεύω
Μένω στην γωνία και αφήνω όλο το υπόλοιπο κενό
Σαν το διαμέρισμα που μένω,
στην γωνιά με όλη την πόλη
να περνά από τον κεντρικό
Και μοιάζει αυτό το κρεβάτι τόσο πολύ με το μέσα μου και με την πόλη
Σαν κάτι να της λείπει
Κάποιος μου λείπει και ξέρω καλά ποιος είναι
Ίσως και όχι πραγματικα
Και ίσως να μην το κάνω μόνο τώρα τελευταία τελικά
Σίγουρα όμως αγωνιώ να γεμίζω αυτό το κενό με περιστασιακά πράγματα
Και το άλλο κενό με περαστικούς ανθρώπους
Τα κάνω σαν να είναι όμως παντοτινά
Λειτουργώ σαν να είναι οι άνθρωποι μου
Τα υπηρετώ
Τους υπηρετώ
Δίνομαι
Τους προσφέρω όλη μου την αγάπη, που δεν μπορώ να προσφέρω σε εσένα
Τους μιλώ για τα όνειρα μου
και ακούω τα δικά τους
και όλους τους τους πόνους
Τους χαϊδεύω στην πλάτη, με τις ώρες
Τους φιλάω
Τους μαγειρεύω, αν πεινούν
Τους γλύφω, μέχρι να μουδιάσουν
Τους κάνω έρωτα, όπως ακριβώς θα έκανα σε εσένα
Και όταν με ρωτούν τι είναι αγάπη τους λέω αυτό που νιώθω για σένα
Χωρίς να πω το όνομα σου
Χωρίς φυσικά να πω το όνομα σου
Όλα θα πάνε καλά
Γιατί οφείλουν να πάνε
Και αυτά τα διαολεμένα βράδια θα πάνε στον αγύριστο
Θα τα διαδεχτούν τρυφερά πρωινά
Τα γλωσσόφιλα με τα μπουκάλια
Θα τα αντικαταστίσουν ήρεμα φιλιά, σε κρυστάλλινα χείλη
Θα κοιμάμαι νωρίς αγκάλια μαζί σου
Και θα ξυπνάω νωρίς στο πλάι σου
κοιτώντας τον ουρανό
από μια ατέλειωτη μπαλκονόπορτα
Το άγριο κρύο και την απάνθρωπη ζέστη
Σαν άλλη εποχή, από άλλη εποχή, θα ακολουθήσει καιρός γλυκός
Και ένα αεράκι τόσο καταπραϋντικό, σαν το χάδι σου αργά την νύχτα
Οι εφιάλτες θα φύγουν μια για πάντα
Και δεν θα βλέπω πια όνειρα, αφού θα τα έχω εκπληρώσει
Δεν θα κλάιω πια
Θα είμαι τόσο ελαφρύς, που δεν θα το έχω ανάγκη
Θα ξυπνάμε με το πρώτο φως του ήλιου, χωρίς ρολόγια και ξυπνητήρια
Θα κάνουμε γυμναστική
και μετά θα πίνεις καφέ
και θα βάζεις μουσικές στο πικάπ
Και εγώ θα γράφω όρθιος σε γραφομηχανή
φορώντας μόνο ένα τεράστιο πουκάμισο
και το βρακί μου
Και δεν θα κρυώνω ούτε θα ζεσταίνομαι
Θα είμαι ήρεμος, θα είσαι χαρούμενη
Θα είσαι ερωτευμένη και θα σ' αγαπώ
Θα είσαι γοητευμένη και θα με καυλώνεις
Θα με χαϊδεύεις στον σβέρκο και εγώ στα μπούτια
Θα με κοιτάς στα μάτια και εγώ στα χείλη
Όλα θα πάνε καλά σου λέω
Κοιμήσου
Σε παρακαλώ
Αύριο μας περιμένει άλλη μια μέρα στην κόλαση
Αλλά κοιμήσου σε αυτόν τον παράδεισο απόψε
Καληνύχτα