Κάθε πανσέληνο ξυπνώ Μ' άλλη μορφή στο πρόσωπό μου Τρέχω μακρυά σου να κρυφτώ Το σούρουπο με προλαβαίνει Νύχια γαμψά, σάπια μορφή Κι ένα κορμί σημαδεμένο Μα όποιος στον δρόμο μου σταθεί Φλόγες με μίσος απ' τα μάτια μου θα βγαίνουν Με φοβάμαι Αλήθεια δεν ξέρω αν πρέπει να στο πω Με φοβάμαι Κι έτσι αλυσίδες στο κορμί μου πριν ξυπνήσω θα περνώ ♪ Την άλλη μέρα σαν ξυπνώ Νιώθω το σώμα μου να φεύγει από κοντά μου Και μ' αγκαλιάζεις μες' το φως Μα το κορμί μου παγωμένο Θέλω να τρέξω μακρυά Μα με κρατάς με μια ανάσα Μία σκιά θα κυνηγώ Μες' τα δικά σου μονοπάτια Με φοβάμαι Αλήθεια δεν ξέρω αν πρέπει να στο πω Μα σε λυπάμαι Αν κατά τύχη κάποιο βράδυ απ' αυτά στον δρόμο μου σε βρω