Δωσ' μου απλά μια αφορμή Μια σπίθα για ν' ανατινάξω τον παράδεισο Και να γυρίσω στην άβυσσο Να σκίσω στα δύο τη γη Να κλέψω απ' τα βάθη του κόσμου φωτιά για χάρη σου Για να σωθεί το τομάρι σου Ενάντια Σ' αυτή τη ρόδα που γυρνά Για πάντα Σε ανισόρροπη τροχιά Χωρίς θεό κι αφέντη Να μου κρατάνε τα δεσμά Και κάθε που ανατέλλει Γίνομαι κύμα που χτυπά Στα βράχια Κι ύστερα χάνομαι ξανά Κι αν έχτισες μια φυλακή Σε τόπο που σβήνει φωνάζωντας συνθήματα Για χαμένα στοιχήματα Θα γίνω κατάρα κι ευχή Κι ας έχω στην πλάτη σημάδια και χτυπήματα Από τα πρώτα μου βήματα Χωρίς θεό κι αφέντη Να μου κρατάνε τα δεσμά Και κάθε που ανατέλλει Γίνομαι κύμα που χτυπά Στα βράχια Κι ύστερα χάνομαι ξανά