Ό,τι έχω είναι δικό μου
Κανείς δε μου χει χαρίσει
Ποιος ζητά να γκρεμίσει μια ψυχή που δε γονατίζει
Αυτός ο ήλιος με φωτίζει
Η σελήνη Μ οδηγά τα βράδια
Πες μου ποιο σκουπίδι θα τολμήσει να με αντικρίσει μες τα μάτια
Ό,τι έχω είναι δικό μου
Κανείς δε μου χει χαρίσει
Ποιος ζητά να γκρεμίσει μια ψυχή που δε γονατίζει
Αυτός ο ήλιος με φωτίζει
Η σελήνη Μ οδηγά τα βράδια
Πες μου ποιο σκουπίδι θα τολμήσει να με αντικρίσει μες τα μάτια
Αν πω φεύγω γίνομαι αέρας
Παντού είμαι και δε με αγγίζεις
Μόνο μέσα από οθόνες με βλέπεις Μ ακούς μέσα σε συζητήσεις
Δε γεννήθηκα στη φτώχεια ο,τι έκανα από κάβλα το κανα
Η σακούλα είναι δίπλα από τον κάδο
Έχεις αρχίδια Γάμα τα μικρόφωνα
Η καρδιά μου παγωμένη
Το μυαλό μου λυσσασμένο
Το έργο μου είναι στα σκαριά του
Δε μπορώ πια να σε περιμένω
Τα λεφτά είναι στην τσέπη
Αίμα από τα δόντια μου στο δρόμο
Δε με νοιάζει τι θα πάθεις καθόλου αν είναι για τον αδερφό μου
Ο,τι και να κανα
Για το καλό μου για μένα
Και τι δε θα δινα να έρθουν όλα στρωμένα
Ξέρω σε πλήγωσα
Για το καλό μου για μένα
Ξέρω πως χάθηκα μα έπρεπε να βρω εμένα
Θα επιστρέψω αργά να είναι όλα στη θέση τους κ όλα κομπλέ
Δε μετανιώνω για ο,τι κ αν γίνει ο χρόνος πίσω δε γυρίζει ποτέ
Αγάπησα την αλητεία την παρανομία
Βούτα να δεις τη ζωή
Τι σε φοβίζει στην τελικά ο θάνατος πιο πολύ η ο τρόπος κ η αναμονή
Άγγελοι από πάνω φυλάνε το πλάνο μου
Σκοτώνω δαίμονες σκίζω τη σάρκα τους
Τις καταχρήσεις πετάω απ' τα ντουλάπια μου
Σα τσιγάρα απ' το τασάκι μου
Πέταξα βάρη απ' την πλάτη μου γιατί το χρώσταγα στον εαυτό μου
Σε είδα και σένα που ήσουνα φίλος καλύτερα να δουν εχθρός μου
Ό,τι έχω είναι δικό μου
Κανείς δε μου χει χαρίσει
Ποιος ζητά να γκρεμίσει μια ψυχή που δε γονατίζει
Αυτός ο ήλιος με φωτίζει
Η σελήνη Μ οδηγά τα βράδια
Πες μου ποιο σκουπίδι θα τολμήσει να με αντικρίσει μες τα μάτια
Ό,τι έχω είναι δικό μου
Κανείς δε μου χει χαρίσει
Ποιος ζητά να γκρεμίσει μια ψυχή που δε γονατίζει
Αυτός ο ήλιος με φωτίζει
Η σελήνη Μ οδηγά τα βράδια
Πες μου ποιο σκουπίδι θα τολμήσει να με αντικρίσει μες τα μάτια