Τώρα γυρίζω τη σελίδα ή αλλάζω το κεφάλαιο
Με είδαν να αλλάζω ή απλά μ' είδα νηφάλιο
Βλέπουν τον χαρακτήρα μου όταν γράφω στο τετράδιο
Είναι στο χαρακτήρα μου ν' απομονώνομαι μες στο δωμάτιο
Τα τασάκια μέχρι πάνω
Δυο midi που φαντάζομαι για πιάνο, απόψε θα το κάνω
Απόψε είπα θ' ανασάνω
Μα το παράθυρο μου έχει κάγκελα από πάνω
Χαμένος τόσες νύχτες κάπου θα με βρήκες
Tόσα πρωινά έπινα μόνο ηλεκτρολύτες
Κρατάω τις αφίσες σαν να ήτανε χρυσός
"Άξιζε τον κόπο μου;" ρωτάω κι απαντάω μ' ανακρίβειες
Τα πρώτα monitors που πήρα δεν πωλούνται
Η θέση στο δωμάτιο είν' αυτή που δικαιούνται
Κι αν φύγω μία μέρα αυτά θα με θυμούνται
Θα γίνω σωματίδια του αέρα που δονούνται
Κι άμα η έμπνευση Θεός, το δωμάτιο ναός
Με τη διαφορά πως το οικοδόμησε θνητός
Αλήθεια πέτυχα τα όνειρα που είχα μικρός
Αλήθεια πέτυχες τα όνειρα που είχες μικρός
Τότε σνομπάρανε, δεν βλέπανε τη θέληση
Το παίζαν υπεράνω μα δεν βλέπαν την υπέρβαση
Τους είπα θα πεθάνω σε μια μουσική εκτέλεση
Πέρυσι, φέτος επιστρέφω για τη Νέμεσις
Δεκαπέντε χρόνια στίχοι
Δεκαπέντε χρόνια έχουν έρθει πόσοι κι άλλοι τόσοι έχουν φύγει
Θυμάται ακόμα κι η επιλεκτική μου μνήμη
Ή μάλλον λεκτική μου μνήμη, το γράφω να μείνει
Κι άμα γράψαμε εδώ, θα το θυμάσαι (θα το θυμάσαι)
Κι αν αράξαμε εδώ, θα το θυμάσαι (θα το θυμάσαι)
Κι αν με χάσατε, είμαι εδώ, να το θυμάστε
Αυτό είναι το soundtrack απ' το ναό του Smuggler
(Αυτό είναι το soundtrack απ' το ναό του Smuggler)
Όλα εδώ, εδώ δημιουργώ
Εδώ μόνο ανοίγω τα φτερά μου και πετώ
Αυτό για μένα είναι προσωπικό
Έχει όλο το εγώ μου κι είμαι εδώ, είμαι εδώ
Όλα εδώ, εδώ δημιουργώ
Εδώ μόνο ανοίγω τα φτερά μου και πετώ
Αυτό για μένα είναι προσωπικό
Έχει όλο το εγώ μου κι είμαι εδώ, είμαι εδώ
Όλα εδώ, εδώ δημιουργώ
Εδώ μόνο ανοίγω τα φτερά μου και πετώ
Αυτό για μένα είναι προσωπικό
Έχει όλο το εγώ μου κι είμαι εδώ, είμαι εδώ