-(Verse 1)
දෙසැම්බර් 26 කම්පා කලා සක්වල, දිනයක්ද නැති වූ මිනිසත්කම
කුරිරැකම් වෙලිලා සිත් අද්දර කවුරුන්ද මිනිසා මේවා ප්රෂ්ණ පත්තර
සැඩ රැළි පහරක් අනේ බේරගන්නේ, ඔහු විලාපේ ඇසි බේරගත්තේ
දැක්කා ඇගේ මාලේ පව්කාර වාහේ තල්ලුකලා රැල්ලට කඩාගෙන මාලේ
පාරේ මියගිය සිරුරු සොයමින් කෙලසුවා සොයුරියනගේ සිරුරු,නාවේ ඇයි??
මිනිසත්කම ගියාද ගහගෙන දිය පාරේ
සිත් මානේ මාගේ ශෝක සන්ථාපය පිරුනු ලිපිය දෙවියන්ගේ බාරේ
නොව කියන නිසාවෙන් බලන් හැරි මදක් බිඳක් ජීවිත අඳුරු පාරේ
දස මසක් කුස තුල සිය පුතු රැකගත් මවක් රන් කිරි කටගෑ ඔහු වෙයි අයට හඳක්
නෑ ඔහුට හදවතක් කලේ තම මවට අතවරයක් නෑ මගෙනන් අවසරයක්
හිතපන් තව සැරයක් දෙසැරයක් කරනට පෙර මෙවැනි අපරාධයක්
තව දෙයක් මේක අමුතු ලෝකයක් අමුනුස්සකම් කර ලැබෙයි දෝ සැපක්!!!!!
නෙතු පියන් හැර බලන් සිදුවන දේ මේ ලොවේ
මිහිමව අද කම්පාවී දැනිලා රුදු බව ලොවේ
දඩුවම් කලත් නෑ වියැකෙන්නේ අමුනුස්ගති මේ ලෝකයේ
සියලු දේ අතහැර විමසන් කෝ ඔබ සතු ඔබේ ජිවිතේ.
බඩට නොකා දරුවන් හැදූ ඒ මව සෙනෙහස පුරවා ගත් ඒ ඇස් දෙක
මේක කාපිය මේක බීපිය කියමින් ආවා නේද උඹේ පසුපස
හෙලුවත් දහඩිය මව පිය දෙදෙනම සිය දරුවන් කරඳඩු උස් වුනු කල
අතහැර යයි දුකක් නැතුවම වාගේ දෙමපියන් උරුමද මහලු මඩමකට??
පිං දිය යුතුයි උඹව කළු ගඟට දුක් විය යුතුයි උඹව මඩමකට
අතහැර නොගියා ඒ මව ඒ බව දැන දැන අතහැරියේ ඇයි ඇය??
මේක පව නැගෙයි තරහව මේවා දැක,අහංකාර හිත කුරිරු අදහස් උඹ
පෑරුවා දෙමාපියන්ගේ ඒ සිත ප්රශ්න කරපන් උඹ උඹේ හ්ර්ද සාක්ෂිය
වාසිය මුල් කරගෙන කාසිය කිරි පෙවු මව වෙලා බිරිඳගේ දාසිය
මේ ඇයි කිමදැයි ඈ දෙවියන්සේ සැලකිය යුතු නොවේදැයි??
වැළලුවාද මිනිසත්කම දුර්ඟන්දය හමයි දසත කුරිරු කම
නෙත් පියන් දුක් තියන් හිත් තද කරන් ඉනු එපා තව දුරටත් ඇරපන් නෙතු පියන්
ගිනි ජාලා කුරිරුකම් කොහොමද උහුලන්නේ මිහි මව්නේ
වී අවධානම් මා එළිය බැලූ ලෝකය නෙතු පියන් හැර බලන්
බලන් බලන් අපි අඳුරේ මිනිසුන් මරා යයි නිදි පැදුරේ
සෙලවූ ලෙය සයුරක් වාගේ මිනීද කහවත්තේ මිනිද ගොඩගන්නේ
දස මසේ උරේකත්වා රැක බලගන්නේ අවසන් සුසුම දක්වා
උදිකාරෝ අලින්ගිථ්වා හදා වඩා සැප සම්පත් දී මග පෙන්වා
දුන් ඒ දෙමාපියන් මහළු මඩමේ තනිකලත් ආසිරි පතනෙමි පුතුනේ
ඇඬුනේ දුකට නෑ වෛර කෙරුවේ,නෙතු පියන් හැර බලන් උඹ අඳුරේ.
නෙතු පියන් හැර බලන් සිදුවන දේ මේ ලොවේ
මිහිමව අද කම්පාවී දැනිලා රුදු බව ලොවේ
දඩුවම් කලත් නෑ වියැකෙන්නේ අමුනුස්ගති මේ ලෝකයේ
සියලු දේ අතහැර විමසන් කෝ ඔබ සතු ඔබේ ජිවිතේ
දඩුවම් කලත් නෑ වියැකෙන්නේ,
සියලු දේ අතහැර විමසන් කෝ ඔබ සතු ඔබේ ජිවිතේ!!!