Bang
Vooral ben ik bang
Dat er iets breekt dat niet meer heelt
Niet met lijm en niet met tijd
Vooral ben ik bang
Vooral ben ik bang
Ga met mezelf wandelen
Tot ik me plots niet meer vind
Ben weggekropen als een kind
Waar ik mezelf verberg, verslind
Drijf verder ongegrond
Probeer me uur op uur te vinden
De weken worden jaarringen
Die om me heen zich winden
Bang
Vooral ben ik bang
Dat ik mezelf niet meer vind
Als ik daar ben, ben ik blind
Maar bovenal ben ik bang
Vooral ben ik bang
Dat er iets breekt dat niet meer heelt
Niet met lijm en niet met tijd
Maar bovenal ben ik bang
Bovenal ben ik bang
Portret van het perfecte zelf
In honderd prachtige hoofden
Mensen die me kunnen horen
Maar niet luisteren, niet geloven
Kwam mezelf nooit tegen
Dus geloof ik in hun beelden
Ben ik dit?
Is dit mijn leven?
Bang
Vooral ben ik bang
Dat ik mezelf niet meer vind
Als ik daar ben, ben ik blind
Maar bovenal ben ik bang
Vooral ben ik bang
Dat er iets breekt dat niet meer heelt
Niet met lijm en niet met tijd
Maar bovenal ben ik bang
Bovenal ben ik bang
Het oordeel over mij
Heb ik zelf nog niet geveld
En toch sta ik sprakeloos daar
Staar ik naar het gevallen woud
Waag het niet me te bewegen
In dit perfecte bloemboeket
Anders kan een kiem ontkiemen
Waaruit ik mezelf verzet
En ik ben bang
Vooral ben ik bang
Dat er iets breekt dat niet meer heelt
Niet met lijm en niet met tijd
Maar bovenal ben ik bang
Vooral ben ik bang
Dat ik mezelf niet meer vind
Als ik daar ben, ben ik blind
Maar bovenal ben ik
Bang