Aduh, Engkang, abdi téh sok asa melang (ah, piraku?) Inggis, risih, kanyaah parung di jalan Caang bulan ngan ukur di patamanan Teu nyaangan kasono urang duaan Aduh, Euis, ulah sok pinuh kamelang Kembang ligar nyaksian urang duaan Najan bulan sapasi teu ngempray caang Cinta urang éndah lir béntang baranang ♪ Aduh, Engkang, sanés abdi cangcaya Mungguh cinta nu ngajurung jeung karisih Aduh, Euis, dalah urang manusa Engkang ogé teu weléh kagendam rasa ♪ Carulang mah ninggang mangsa jaradi Ting arulang handapeun tangkal kaliki Bongan urang micinta pasini jangji Hayu urang ngawitkeun kasenang ati Bulan sapasi ngagantung di luhur awi Urang ngahiji kabeungkeut cinta sajati Bulan sapasi nyaangan peuting nu asri Urang ngahiji, babaris, papisah deui ♪ Aduh, Engkang, sanés abdi cangcaya Mungguh cinta nu ngajurung jeung karisih Aduh, Euis, dalah urang manusa Engkang ogé teu weléh kagendam rasa ♪ Carulang mah ninggang mangsa jaradi Ting arulang handapeun tangkal kaliki Bongan urang micinta pasini jangji Hayu urang ngawitkeun kasenang ati Bulan sapasi ngagantung di luhur awi Urang ngahiji kabeungkeut cinta sajati Bulan sapasi nyaangan peuting nu asri Urang ngahiji, babaris, papisah deui