یه زمانی نداشتم پول شام
ولی با یه بیسکویت کار می نوشتم توی پارک
تنهایی رسیدم و شدم غول رایم
الان نوک قلمم قوی تره اَ لوله تانک
یه طوری می نویسم میگن سیک مغز
بیشتر اَ بهروز وثوقی می زنم هیت لفظ
الان و نبین که قلمم میده کَش
می رفتم استودیو با سوراخای زیر کفش
خط پایانو می دیدم تو این ماراتن
بالابر نبود، پیاده اومدم تا بالا برج
تو گشنه می خوابی بگیرن باباتو
ولی من واسه عرضمه برام میشه پاها جفت
طرفدارام فقط ازم می خوان قلم دلیمو
قوی بار اومدم که تنهایی زدم انمیمو
همیشه دوویدم عقبِ رفیقو
ولی هیچ کدوم شون ندیدن کمر گِلیمو
یادت باشه رفیق نگی بهشون زخمی اَ دلت
با اینکه دل مهمه، خوار هرچی منطقه
کجائن اونا که می گفتن نمی تونی تو
الان فنمم همه اونا که خندیدن بهم
بدون واسه قهرمانی باید قوی باشیا
باید حواست باشه پولاتو ندی ساقیا
باید برسی چون بهونه اس شرایط
بدون ژاگو بونیتو میاد اَ زمین خاکیا
واسه رسیدن یه زندگیِ سخته هزینه
رو بدنِ بَرنده ها یه زخم عمیقه
هدفتو ببین و بگو حق من اینه
بسه هرچقدر نگاه کردی به دست بقیه
اینو یادت باشه رفیق پُره درسه کائنات
اوس کریم حواسش جَمعه به قلب عاشقاش
یه جا خدا نخواد نمی افته برگی اَ درخت
یه جایی هم می ریزه یهو صخره با یه باد
جاده های پشت سر
به گذشته برنگرد
برای من محاله گم شدن
من راهمو میرم
با این همه درد، درد، درد
رفیق استقامت یعنی همون روزیِ تلاش
بتادینه برا عقابی که خونیه پراش
چشم، یعنی همون قوی ترین دوربین جهان
عمر آدم حرکت می کنه رو تیغ زمان
بپذیرش اون انرژی که رو به تو میادش
اینو بدون طبیعت همیشه خوبتو می خوادش
به قول مولانا به شمس توی اون کتابش
زخم دقیقا اون جاییه که نور به تو می تابه
دنبالم بیا این داستانو برسون به ته
اگه واسه آدمی یه جایی دلت بوده تنگ
ما آدما نمی دونیم قدر داشته هامونو
تو گرما می کنیم هوس زمستون سرد
ما آدما هم حاصل جبریم، هم که اختیاریم
طالب مدالیم ولی خب گرم اعتیادیم
جیبامون پُره پوله ولی فقر ذهنی داریم
نه اراده آهنی داریم، نه وصل اشتیاقیم
همه مون تو زندگی مون یه فصل زشتی داریم
همه مون رو بدن مون یه زخم عشقی داریم
اینو یادت باشه یه روز من، این رپر ایرانی
می شم تتو رو بدن رپرای امریکایی
نصیحتم اینه بهت که حرف نزن بی حرکت
این حرفا رو با سلولای بدنم می فهمم
جا موندن اونا که از هدف می ترسن
الان در کونمن اونا که مسخره ام می کردن
من عاشق سربازی ام که اهل صلحه
نه اونکه رفته حج عمره یا که سر به مُهره
یه وقتا عالی میشه با عشق حتی طعم املت
باید با قلبت بدویی سمت فتح قله
پس جون حاجی بذار کنار غرغراتو
بزن تو صورت مشکلت عین بوکسورا مشت، رفیق
تو می تونی پاشی، بدویی، برسی
یا افسرده باشی بگیری از دکترا قرص
جاده های پشت سر
به گذشته برنگرد
برای من محاله گم شدن
من راهمو میرم
با این همه درد، درد، درد