باز طبق معمول میشینی
رو پشت بوم شهرمون
آرزوتو میبینی
میدی براش دست تکون
ماشینهای رنگارنگ
خونه های سرد و سنگ
بزن یه قهوه تلخ
بیخیال آدمای...
کلاغ من سفیده
ساختم براش یه لونه تو سینم
برام میخونه بنویس
بده نشونه بنویس
یه روز خوب و بد و زشته
فرقی نداره دیو و فرشته
یه روز رو زمین هیچی زنده نیست
بنویس با چشم خیس
یه روز خونه ها زیر خاکن
دستامون همه پاکن
پولایی که تو بانکن
تمومه سوختن همشون
بگو تا کجاها ما تاختیم
انگاری همه باختیم
هرچی تا حالا ساختیم
تمومه سوختن همشون
یه روز میاد مارو میبره
یه جایی که جون ندیم
یه جایی که واسه یه سقفو یه خونه پول خون ندیم
یه جایی که اوس کریم
برا کسی غریب نیست
سیاستی وجود نداره
بدجنسی و فریب نیست
اونجا همه بجا شراب
با شعرو کلمه مستن
جوونا تو خیابونا بجا گُلو سیگار همه قلم به دستن
یه جایی که هر چهره ای قبل عملم خوشگله
اونجا دیگه حاکمش خداست و همیشه حکم دله
مردُمه سر به راه
هدفو میبینی از نگاه
نمیشنوی صدا زجه آه
نمیمیرن بچه ها
نمیزنن رومون رنگ
نمیذاریم بشه تومون جنگ
خونه هامون جنس برگ درخته بجا بتون سنگ
صلح بین شرق و غرب
صلح بین عقل و قلب
موج میزنه خوبیامون دور از هرچی زرق و برق
دیگه کسی تشنه نیست
نمیبینی چشم هیز
چشمای هیچ عاشقی نمیشه آخر قصه خیس
درود به همه مشتیا
نیست دِلا مثه شب سیاه
کسی نمیکنه تحقیرت
درت نمیماله بگه عزت زیاد
نمیبینی از این تشکیلات
أ این آقا زاده کَشکیا
اونجا کمک به سانچی میرسه غرق نمیشن کشتیا
دلم مثه هوای اهواز گرفته نداره
پرواز کنه بره سوار ابر
تف تو جسم و جهان جبر
نداره فرقی که واس تو
ولی من میجنگم بگاز تو
تو بساز جدید کلاس نو
منم میگم سلامتی پلاسکو
اره واسه اشک پدره اونکه جون داد تو آتیش سوخت
یه روز دنیا برمیگرده میشه خوبیا رو قاطیش دوخت
میخوره اونی که فقط زد
گُشنست اونی که فقط خورد
میشه همه چی رو برعکس کرد
ببَری از اون که ازت بُرد