نطفه می بنده شب با شب بو ها ترسش میریزه میره تا نعناع شبدم میرقصه مجنونِ باده ماهو گرفته شبنم پس داده دستِ شبتابه نبضِ محبوبه تو لحنِ جنگل ریتمِ دارکوبه پرسه افتاده تو پایِ پیچک از شب رد میشه میره تا پوپک میپیچه دورم اندوه آدم از روح جنگل کم میشه کم کم میپیچه دورم اندوه آدم از روح جنگل کم میشه کم کم پایان