معجزه است که زمین با مرگ زنده است. معجزه است که یخ های قطب تاریخ منجمد گرمایش هواست. معجزه است که بدونی درخت بید شکل زنی گریان است. معجزه است که بدونی سنگ شد خاطره خزنده پر دار. معجزه است که بدونی وال ها خودکشی می کنند. در ساعتی دلگیر بال میکشم آرام با وال های مرده در ساحلی متروک... روزهایی که می لرزد زمین با اشک های گوگردی مذاب دست هایی برای همیشه سنگ می شود در ذهن عاشقانه زمین. محو می شود هر چیز این جهان در انبساط کشنده زمان. جو این کره تنها تصادف کاتوره ای خاطرات توست... جای تو خالیست مثل گوزن هایی که دیگر نیستند تا رد شوند از کنار جاده... در ساعتی دلگیر بال میکشم آرام با وال های مرده در ساحلی متروک... جای تو خالیست مثل گوزن هایی که دیگر نیستند تا رد شوند از کنار جاده... در ساعتی دلگیر بال میکشم آرام با وال های مرده در ساحلی متروک...