ชั้นยังคิดถึงฤดูหนาวที่มีเธอแม้ไม่ได้เจอกับเธอมาน้านนาน
แสงแดดผ่าหมอกในตอนเช้าของวันวาน
แม้เนิ่นนานแต่ยังคงฝังใจ นานเท่าไหร่ไม่รู้ที่ไม่ได้พบเจอ
แต่ยังคิดถึงเธอคนเดียวอยู่ล่ำไป
เมื่อฤดูหนาวหวนมาครั้งใด หัวใจชั้นยังคงเฝ้ารอ
รอที่จะเจอ รอเพียงแต่เธอ
เพราะว่าชั้นยังจำได้เริ่มตังแต่ครั้งเมื่อแรกเจอ
เมื่อครั้งที่แลกเบอร์ จำได้ชอบเธอเพราะน่ารัก
ฤดูหนาวของเธออยู้ไกล แอบคิดในใจเธอน่านัก
ยังไม่ลืมนิยามรักเมื่อครั้งอากาศเย็น
ว่าเธอเป็นที่หนึ่งในใจที่ไม่มีใครสามารถเป็น
พูดแบบไม่ต้องเค้นความรู้สึกจากข้างใน
เพราะเธอคือผู้หญิงคนเดียวที่ชั้นเชื่อมั่นและวางใจ
แต่เมื่อต้องลาไกล หัวใจยังคิดถึง
หัวใจชั้นห่อเหี่ยว เธอยังเป็นคนเดียวที่ฟิตปึ้ง
เมื่อฤดูหนาวมาถึงไม่ว่าจะครั้งใด มันยากซะยิ่งกว่ายาก
จะฉุดจะลากจะรั้งใจ แต่เมื่อเผลอครั้งใดภาพในใจยังวันเวียน
ภาพของเราเคยจู๋จี๋ที่ทำให้ทุกๆคนเอียน
ชั้นก็ยังไม่รู้ถ้าเธอไม่กลับมาตัวชั้นต้องทำไง
ทุกครั้งเมื่อใกล้ฤดูหนาวชั้นยังคงนั่งทำใจ
รอเพียงเธอ คิดถึงเพียงเธอ
แม้ไม่เจอ เพียงอยากจะบอกถึงความรู้สึกในทุกๆฤดูหนาว
คิดถึงเพียงเธอ แม้ไม่เจอ ทุกนาทีเสมอ
เพียงอยากจะบอกกับเธอ ให้เธอได้รู้ว่าชั้นยังคิดถึง
ฤดูหนาวที่มีเธอ แม้ไม่ได้เจอกับเธอมาน้านนาน