อีสานแห้งแล้งมานาน นับหลายหลายปี
นะพี่นะน้อง นี่ไม่ใช่เรื่องโกหก
(เรื่องจริง ทั้งนั้น)
วันนั้นฉันผ่านไปเห็น
มากับตาตัวเอง จึงต้องมาร้องบรรเลง
บอกเล่ากันฟัง ดินอย่างนี้โอโหย
มันแตกระแหง มันก็เป็นฝุ่นสีแดง
ยังกับดินลูกรัง อนิจจานิจจัง
ทำไมถึงเป็นอย่างนี้
ก็ฝนมันไม่ค่อยมี ก็ป่าไม้ตายหมด
ป่าเขาโดนโค่นตัดมาแปรเป็นสินค้า
(มันเป็นอย่างเงี้ยเรอะอย่างเงี้ยเรอะ เรอะ)
เสียความสมดุลย์ ของธรรมชาติ
ฟ้าฝนก็เลยปรวนแปร จะเอาแน่ไม่ได้
(มันเป็นอย่างเงี๊ยเรอะอย่างเงี๊ยเรอะ เรอะ)
ไม่ตกต้องตามฤดูกาล บางทีก็ตกเสียท่วมฟ้า
จนพสุธาจมหาย ท่วมผืนนาไร่หมด
(มันเป็นอย่างเงี๊ยเรอะอย่างเงี๊ยเรอะ เรอะ)
จมหายกลางสายนที จนมีแต่ความเวิ้งว้าง
ทิ้งรกร้างผู้คน บางอบพะยบตัวตน
(มันเป็นอย่างเงี๊ยเรอะอย่างเงี๊ยเรอะ เรอะ)
ไปเป็นลูกจ้างแรงงาน
เป็นบั๊กเสี่ยวอีสาน เป็นบั๊กเสี่ยวอีสาน
สุภาพบุรุษที่ราบสูง
อีสานแห้งแล้งมานาน นับหลายหลายปี
คราวนี้แหละหนอ จะเหลือเพียงเรื่องโกหก
(เรื่องจริง คือว่า)
ต้องช่วยให้ป่าทั้งป่า กลับคืนชีวิตสดใส
ร่วมพลิกผืนนาไร่ ให้กลายเป็นสีเขียว
ให้พี่เสี่ยวน้องเสี่ยว เกี่ยวก้อยกันทำกิน
จากแรงจิตศรัทธา ใครมีปัญญาก็มากหน่อย
ใครมีน้อยก็ทำน้อย ค่อยค่อยทำค่อยค่อยทำ
เราคนไทยด้วยกัน สายสัมพันธ์ยาวนาน
ทั้งเหนือใต้อีสาน สืบลูกหลานเหลนมา
(มันเป็นอย่างเงี๊ยเรอะอย่างเงี๊ยเรอะ เรอะ)
นับเวลาพันปี ต่อไปอีกหลายพันปี
ก็ลองคิดดูให้ดี จะเอายังงี้หรือยังไง
(มันเป็นอย่างเงี๊ยเรอะอย่างเงี๊ยเรอะ เรอะ)
ถ้าปล่อยให้แล้งนานนาน
ก็คงจะหวานคอแร้ง
ศัตรูต่างเมืองคอยแกล้ง
จะเอาเรี่ยวแรงจากไหน
(มันเป็นอย่างเงี๊ยเรอะอย่างเงี๊ยเรอะ เรอะ)
จงมอบทั้งใจให้กัน ส่งความฝันสู่อีสาน
ร่วมมือกันสร้างตำนาน
และสมญานามยิ่งใหญ่
(มันเป็นอย่างเงี๊ยเรอะอย่างเงี๊ยเรอะ เรอะ)
จนคนไทยเรียกขาน
เป็นบิ๊กเสี่ยวอีสาน เป็นบิ๊กเสี่ยวอีสาน
สุภาพบุรุษผู้ใจบุญ