Tredve korte minutter
Tekst/ mel: H. Grønhaug
Eg og Kåre'n har en fast rutine
Eg tar ryddingen han'es, han tar skivene mine.
Så lukker gi døren og går
– Og sånn har vi gjort det i alle år.
Det e' mulig at vi ikkje går helt etter boken,
Så vi kreker oss ner helt bakerst i kroken.
Han har grovbrød med gauda, eg har trøbbel med magen
Etter altfor mykje kaffi altfor tidlig på dagen
Vi har tredve korte minutter.
Fra vi tar matpakken frem
E' det tredve korte minutter
Te' vi sleper oss ned igjen.
Det går rykter her på bruket om at kjiket te' Olai'en
Har en liten papegøye på den venstre daien.
Vi har drøftet det en måned, spekulert oss ifra vettet.
Og Pedresen i fyren mener at han har sett det.
Så blar vi i avisen og tygger våre skiver.
Sett fra respatex'en e' det pussig ka' de skriver.
Men vi sjekker ke'm så dauer og ke'm så går i baret,
Mens tallene på klokkeskiven rir oss som en mare.
Vi har tredve korte minutter.
Fra vi tar matpakken frem
E' det tredve korte minutter
Te' vi sleper oss ned igjen.
Men alle vet at hver gang Frank'en
Sier han tar en tur i banken.
Då venter han på Gunn – Charlotte
Utenfor døren te' bøttekottet.
Når Kåre'n har fått kaffi blir han alltid filosofisk.
Han pirker seg i øret og sier det e' komisk:
Vi ska' likne en familie her vi sitter rundt bordet.
Men de så skriker høyest de får alltid siste ordet.
Ja – nokken blir konger, andre; lasaroner,
Nokken stopper strømper, andre banker sine koner.
Og praten stilner, mens vi tygger som gale
Hvergang disponenten siger sakte rundt lokalet.
Vi har tredve korte minutter.
Fra vi tar matpakken frem
E' det tredve korte minutter
Te' vi sleper oss ned igjen.