Eg har bestemt meg for ikkje å frysa i natt
Men det kan bli mine siste berømte ord før det blir kaldt
Eg ser et stjerneskudd, så eg ønsker meg ut
Men mine ønsker blir aldri oppfylt
Eg håper himmelen er oppskrytt
Ville du lagt det du har i din lomme i min hatt?
Ville du gjort plass til to inni din frakk?
De seier ord, hvis du har de i din makt
Kan sette himmel og jord i kontakt
Når poeten sine ord ikkje vil rima lenger
Og profeten sine spor går sine egne veier
Når denne kvelden ikkje er stor nok for oss heller
Kva skal me då gjer?
Ikkje sei det her er alt
At me skal frysa kaldt
Eg vil blåsa meir med din vind
Eg vil blåsa med deg over alt
Ikkje sei det her er alt
Så her står eg som en statue i en park
Og ser på når fruene slenger sine skjerf om sin hals
Koffor må musikken ta slutt
La han heller spela ut
Ladidadida
Etter alt han har betydd
Ville du latt meg setta min fot i dine hender
For at eg sko komma høgare og enda lenger enn deg?
Du vett alt du har gjort, alt du har sagt
Det drar du med deg
Du skal dra det med deg
Når poeten sine ord ikkje vil rima lenger
Og profeten sine spor går sine egne veier
Når denne kvelden ikkje er stor nok for oss heller
Kva skal me då gjer?
Ikkje sei det her er alt
At me skal frysa kaldt
Eg vil blåsa meir med din vind
Eg vil blåsa med deg over alt
Eg har sett det komma seint
Eg har latt meg bli fortalt
At du finner aldri heim igjen
Når stjernene står skjeivt
Så ikkje sei det her er alt
Eg har bestemt meg for ikkje å frysa i natt
Men det kan bli mine siste berømte ord før det blir kaldt
Eg ser et stjerneskudd, så eg ønsker meg ut
Men mine ønsker blir aldri oppfylt
Eg håper himmelen er oppskrytt