Ĉu vi ĉirkaŭiras aspektante feliĉa? Ĉu vi ŝuldas rideti ĝis nokt' de la maten'? Dum vi sentas vin inda Nur per nomo mirinda Amasiĝas la larmoj subkaŝitaj en basen' Ĉu timigas la ombro, la deenaj respondoj Pri vero, pri vivo, pri vi? Ĉu mi rajtas vin peti la fasadon forĵeti Nur momenton por plori kaj krii? Tro multaj malbelas laŭ siaj okuloj Sed ankaŭ per jugo portiĝas belec' Jen monujo profitanta de homaro timanta La senvorta premego de malvalorec' Ĉu timigas la ombro, la deenaj respondoj Pri vero, pri vivo, pri vi? Ĉu mi rajtas vin peti la fasadon forĵeti Nur momenton por plori kaj krii? Ĉu timigas silento, memvida momento Kiel starus vi antaŭ Di'? Ĉu mi rajtas vin peti, ĉi-tiame fideti Je la blinda aminda valoro de vi? En la mallumo burĝonas la nokto je brilantaj folioj La spacoj fumas per stelofaruno Kiu ĝermas sur via korto Kaj kiu iam eksplodigos vian domon Aj, kiu iam eksplodigos vian domon