Ik heb keer op keer een kilojoule verbrand.
Wippend in een schommelstoel aan de waterkant.
Kikkers in een modderpoel kwakend.
Er is niks aan de hand vandaag.
Heel traag zakt het zonlicht in het zand.
Mijn zorgen in een dwarrelwind verstrooid.
Onstuimig als een lentekind de trossen losgegooid.
Het maakt niet uit wat moeder vindt of vader.
Ze zijn me goed gezind echt waar.
Kijk daar hoe het landschap zachtjes glooit.
Een halve cent elke keer wanneer ik denk.
Al had ik toen en oh kon ik maar.
Een halve cent, dan was ik zeker miljonair en kocht ik alle losse eindjes aan elkaar.
Oh kon ik maar.
Ik zwerf nu al weken over straat.
Zoekend naar een teken van een god die niet bestaat.
Ik ben alleen met mijn gebreken.
De twijfel mijn grootste kameraad helaas.
Het is dwaas, maar het gaat zoals het gaat.
Een halve cent elke keer wanneer ik denk.
Al had ik toen en oh kon ik maar.
Een halve cent, dan was ik zeker miljonair en kocht ik alle losse eindjes aan elkaar.
Oh kon ik maar.
Mijn trouwring heb ik clandestien verpand.
Het bed sliep hard en bovendien mijn wil was opgebrand.
Wellicht dat ik haat terug zal zien een morgen.
Al lijkt me dat frappant en stug, dus vlug, sla de flessen uit mijn hand.
Een halve cent elke keer wanneer ik denk.
Al had ik toen en oh kon ik maar.
Een halve cent, dan was ik zeker miljonair en kocht ik alle losse eindjes aan elkaar.
Oh kon ik maar.