เดินมาส่งเธอแค่นี้
ให้เธอไปดีกับทางของเธอ
ขอให้ได้พบได้เจอกับคนที่ดี
คนที่ไม่ทำเธอเสียใจ
ถอยมา ปล่อยให้น้ำตามันไหล
ก็พอเข้าใจ ว่าเราคงต้องแยกย้าย
นึกแล้วฉันก็ยังเสียดาย
ไม่ได้ทำอะไรอีกมากมาย
รู้ดี ว่าฉันไม่มีอะไร
ที่จะให้เธอ เป็นของขวัญชิ้นสุดท้าย
ทำได้เพียงแค่พูดคำลา
และฝืนยิ้มทั้งที่มีน้ำตา
เดินมาส่งเธอแค่นี้
ให้เธอไปดีกับทางของเธอ
ขอให้ได้พบได้เจอกับคนที่ดี
คนที่ไม่ทำเธอเสียใจ
เดินมาส่งเธอแค่นี้
ให้เธอโชคดีต่อจากนี้ไป
ต้องจำเอาไว้
แม้เรานั้นมากันตั้งไกล
แต่สุดท้ายได้แค่ส่งเธอ
(Saran!)
มันน่าเสียดายตรงไหนรู้ไหม ตรงที่
ความรู้สึกต่าง ๆ ของเรา นั้นมันยังไม่เคยคงที่
ขอโทษที่ตัดสินใจทั้งหมดไปด้วยอารมณ์รีบ
ฉันนั้นต้องยอมรับความเจ็บปวด ที่หวดมาเหมือนกับคมมีด
เวลามันผ่านไป ฉันก็คงขอเธอไม่ได้
และในวันนี้ฉันคงต้องไป ฉันคงจะสอนเธอไม่ได้
ฉันแม่งโคตรเสียใจ ที่ฉันถนอมเธอไม่ได้
สุดท้ายแล้วรักเธอมากแค่ไหน ก็เป็นเจ้าของเธอไม่ได้
ฉันแม่งโคตรอยากหอม แต่ก็ยังหอมเธอไม่ได้
ฉันถอดทุกอย่างออกไปจากหัว แต่ฉันกลับถอนเธอไม่ได้
ฉันตอบสนองเธอไม่ได้ ฉันถอดสมองของเธอไม่ได้
ทุกอย่างที่มันเกี่ยวข้องกับเธอ ฉันยังหยุดหลอนมันไม่ได้
ฉันเลยมานั่งเขียนและก็มาจับ file เพลง
และหากวันไหนฉันลืมเธอได้ วันนั้นฉันจะไปเอง
ใครจะเชื่อว่าเราทั้งสองนั้นจะสลับไป way
ความรักที่เรานั้นไม่เคยคิด และมันก็ deep ซะยิ่งกว่า Club Friday
เดินมาส่งเธอแค่นี้
ให้เธอไปดีกับทางของเธอ
ขอให้ได้พบได้เจอกับคนที่ดี
คนที่ไม่ทำเธอเสียใจ
เดินมาส่งเธอแค่นี้ (คิดถึงกันบ้างนะ ถ้าหากว่าเธอว่าง ๆ)
(และรถไฟขบวนต่อไป ถึงจะไม่ได้มีผมไปนั่งข้าง)
ให้เธอโชคดีต่อจากนี้ไป (ขอให้โชคดี ให้เธอได้เดินไปข้างหน้า)
(ปล่อยฉันเอาไว้ตรงนี้นี่แหละ ตอนนี้ฉันแม่งค่อนข้างบ้า)
ต้องจำเอาไว้ (เราเคยรักกันมากแค่ไหน อยากให้เธอจดจำไว้)
แม้เรานั้นมากันตั้งไกล (ผมอยากกอดลาเป็นครั้งสุดท้าย ไม่รู้ว่ามันจะทันไหม)
(อะไรที่มันไม่ดี เธอแค่อย่าลืมและวางไว้)
แต่สุดท้ายได้แค่ส่งเธอ (ผมแต่งเพลงนี้ขอมอบให้เธอ แต่ไม่รู้เธอจะฟังไหม)